ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πονάω τόσο πολυ που δεν σε εχω πια..Δεν φεύγεις απ το μυαλό μου.. καθε μέρα καθε στιγμή.Δεν ξέρω πως θα καταφέρω να βγω απο όλο αυτο.. Πίστεψα ότι αυτο που είχαμε ήταν κατι μαγικό.. Το βλέπαμε.. Το νιώσαμε.. Ατέλειωτα βραδιά κολλημένοι ο ενας πάνω στον άλλον.. Και μετα τίποτα.. Αναρωτιέμαι ποσο σκληρός μπορεί να εισαι.. Δεν θελω να πιστεύω ότι σου έφυγε έτσι.. Έβαλες τη λογική πάνω απο ολα όπως συνηθίζεις να κανεις. Πως αντεχεις ομως; Πως σου ειναι τόσο εύκολο;Καθε μέρα προσπαθώ να σε ξεχάσω.. Πονάω πολυ κ δεν βλέπω να τα καταφέρνω.. Μπαίνω εδώ κ σου γράφω.. Πρεπει κάπου να τα πω.. Το τελευταίο σου μηνυμα ήταν σαν να μην το έγραψες εσυ.. Ήταν σκληρό χωρίς αγαπη.. Πως μπόρεσες; Έκλαψα τόσο.. Κ μετα έσβησα ολα τα μηνύματα σου.. Τα είχα φυλάξει για να θυμάμαι ποσο ζωντανό ήταν αυτο που ζήσαμε.. Τωρα δεν εχω να θυμάμαι τίποτα πια..Εχω ξεχάσει πόση αγαπη δώσαμε ο ενας στον άλλον.. Ποσο γλυκός ήσουν..Ονειρεύομαι ότι κάποια στιγμή θα ειμαστε μαζι αλλα.. στα όνειρα θα μείνει..Μου λείπεις πάντα..Καλημερα