ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου είναι δύσκολο να δημιουργήσω προτάσεις με τον χείμαρρο Από τις εικόνες που Έχω στο μυαλό μου.. συνήθως μου παίρνει Ώρα να εισβάλω σε αυτόν τον κόσμο μου, η στην καλύτερη περίπτωση θα χρειαστεί δύο με τρία ποτήρια χαλάρωσης.. απόψε χρειάστηκε λίγες σταγόνες βροχής, και πολλές κραυγές Από τον ήχο που κάνουν Ενώ χτυπούν επάνω σε κάθε μου εικόνα.. Έχω καιρό να.γράψω και νιώθω έντονα το μαύρο της νύχτας μου να έχει ξεθωριάσει.. Έχω εθιστεί τόσο πολύ σε αυτή την εικόνα που πλέον νομίζω την αγαπώ.. λίγο σκοτάδι, λίγη βροχή και η σιωπή στο τέρμα.. να είσαι έτσι, να είσαι Αλλιώς, να κάνεις εκείνο να κάνεις το άλλο.. δημιουργούν όλοι είδωλα, καλούπια και εικόνες που ονειρεύτηκαν ένα.βράδυ πάνω στην καβλα τους.. το κακό βέβαια δεν είναι να ονειρεύεσαι, το κακό εγώ θα έλεγα πως είναι το γεγονός ότι ονειρεύεσαι με κλειστά τα μάτια σου.. Και αν δεν καταλαβαίνεις τι εννοώ ξαμαδιαβασε την πρόταση μου μπροστά σε ένα καθρέπτη.. Οδηγίες χρήσης για κάθε λογής άντρα και γυναίκα.. σε σημείο να απαγορεύεται ο αυθορμητισμός και η ελευθερία κινήσεων.. μπήκαμε στην πρίζα και πρέπει να χορέψουμε στο μοτίβο που μας προγραμμάτισε ή εκάστοτε κοινωνία και τα διάφορα θέλω όσων θαυμάσαμε.. χαθήκαμε.. χαθήκαμε Από τις σκέψεις μας, δεν ξανά βρεθήκαμε ποτέ μόνοι, επιλέξαμε να είμαστε μαζεμένοι στο σαλόνι με τις χλιαρές χλιδατες καρέκλες και τον πλούσιο εξοπλισμό μπροστά από υπερσύγχρονα θέλω.. χαθήκαμε στην προσπάθεια να βρούμε τα κλειδιά να γυρίσουμε σε εκείνη τη.γωνία του μυαλού μας που μας έβγαζε μια βόλτα ένα.βράδυ για περπάτημα και άπλωνε το χαμόγελο σε όλο μας το ψυχικό μας κόσμο.. οργασμός συναισθημάτων συνήθιζα να το λέω.. έπεφτε το όμορφο σκοτάδι και σκέπαζε το κάθε γυαλιστερό θέλω εκείνου του Κόσμου που με ήθελε με πειθαρχημένη αντίληψη για τους άλλους.. Μόνο που έμαθα κάτι όμορφο πριν χρόνια σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής μου.. Πως η πειθαρχία είναι για εμάς, για το μέσα μας, για την λειτουργία των θέλω μας και του είναι μας σε περίπτωση απουσίας της τρελής λογικής μας.. Έχω την εντύπωση πως δε το έχασα Ακόμα, και πως δεν πείραξε κανέναν οικιοθελώς η συμπεριφορά μου.. θέλω να μείνω Αυτό που είμαι, και ας είναι η μαιρα το μόνο πλάσμα που με αγαπάει και είμαι η πρώτη της προταιρεοτητα στη ζωή.. άλλωστε, το ίδιο νιώθω και εγώ για αυτήν, και δεν είναι λίγο.. είναι μάλιστα τεράστιο το απόθεμα της αγάπης που νιώθω, και για όσο την έχω δίπλα μου, θα μοιράζομαι τις περίεργες σκέψεις μου περπατώντας μαζί της τα όμορφα βράδια που μας περιμένουν εκεί έξω.. Και αν δεν βγάλατε νόημα, φέρτε μου ένα ποτήρι ακόμα..Χ.Φ