18.7.2017 | 22:02
Αγαπητή μαμά,
Μπορεί να μην είμαι ή κόρη που θα ήθελες, αλλά δεν είμαι και η χειρότερη κόρη που θα μπορούσες να έχεις. Μπορεί να μην μην παίρνω άριστους βαθμούς στο σχολείο, αλλά όλοι όσοι με ξέρουν θα σου πουν πόσο καλο παιδί είμαι και θα σε συγχαρούν. Μπορεί να σου λένε όλοι ότι έχω δυνατότητες να πάω ψηλά, αλλά δεν τις αξιοποιώ όσο πρέπει γιατί πολύ απλά πότε δεν μου άρεσε να κάθομαι με τις ωρες πάνω σε ένα βιβλίο.Τωρα όμως κάνω ο,τι μπορώ και διαβάζω πάρα πολύ για να πετύχω στις πανελλήνιες που θα δώσω, έχω βάλει ένα στόχο και θέλω να τον πετύχω κι ας θέλει αμέτρητα μορια,αν δεν περάσω όμως,θα είσαι περιφανη; Μπορεί να μην είμαι τόσο νοικοκυρά όσο θα ήθελες επειδή έχεις πολλές παραξενιές αλλά προσπαθώ κάθε μέρα να σε ικανοποιήσω και πότε δεν τα καταφέρνω για εσένα. Ποτέ δεν είπες μια καλή κουβέντα.Μόνο τα καλοκαίρια σε βοηθάω,τα τελευταία 3 χρόνια γιατί ξέρεις πολύ καλά ότι χειμώνα δεν προλαβαίνω.Καθε μέρα με κάνεις να νιώθω χάλια όμως. Βγαίνοντας κάθε μέρα, κάθε καλοκαίρι στην γειτονιά και να μιλάς για την γειτόνισσα για το ότι είμαι 17 χρονών κόρη και δεν είναι όλα όπως θα ήθελες να είναι ακούγοντας σε όλη η γειτονιά.Πας στις γιαγιάδες μου,κάνεις παράπονα, πας σε συγγενείς κάνεις παράπονα, πας σε γνωστούς, παράπονα. Γιατί δεν εκτιμάς ότι αφιερώνω ώρες για να συμαζεύω την μεζονέτα που μενουμε; ξέρω ότι κάνεις πολλούς κόπους και κουράζεσαι πολύ τα καλοκαίρια και προσπαθώ να σε βοηθάω όσο μπορώ και να μην σε στεναχωρώ ,αλλά τίποτα δεν σου αρέσει. Όταν τα έκανε ο αδελφός μου,που δεν ξέρει καλά καλά να απλώσει την κάλτσα του,υπεριφανευοσουν για εκείνον παντού.Τωρα δεν μαζεύει ούτε την μπλούζα του και πάλι δεν λες τίποτα. Ξέρεις γιατι; γιατί εγώ είμαι 17 χρονών και το κυριότερο είμαι κορίτσι. Αν γεννιούμουν αγόρι δεν θα είχα αυτά τα θέματα, αλλά ξέρεις δεν είναι επιλογή μας το τι θα βγουμε,ούτε το τι θα ζήσουμε και με ποιους γονείς και συγγενείς.Δυστυχως η ευτυχώς όλα τα καθορίζει η μοίρα και δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε. Έχω μια απορία, μαμά.Αν εγώ δούλευα και πήγαινα στην δουλειά οπότε γούσταρα εγώ, θα το δεχοσουν; στον αδελφο μου το δέχεσαι. 2 καλοκαίρια δούλευα για 2 ευρώ την ώρα,και σε ώρες που δεν με βόλευαν σαν παιδί. Μου είπες να σταματήσω γιατί με εκμεταλευεται,αλλά δεν το έκανα. Πήγαινα οπότε μου ζητούσε, έπαιρνα 2 ευρώ την ώρα, τα μάζευα και όταν ερχόταν Σεπτέμβριος, αξιοποιούσα τα λευτα σε ρούχα και πράγματα που θα χρειαζόμουν για το σχολείο για να μην σου ζητάω. Δυστυχώς έφυγαν εξωτερικό τα αφεντικά μου και φέτος δεν βρήκα δουλειά. Τέλος πάντων, αλλού θέλω να καταλήξω. Σήμερα που ακόμα για μια φορά σε άκουγα να φωνάζεις στην γειτόνισσα για το πόσο δεν προσφέρω στο σπίτι, με έφερες εκτός ορίου. Σου εξήγησα ότι κάνω προσπάθειες και δεν το σεβεσαι και δεν σεβάστηκες ούτε την άποψη μου για εσένα. Μετά άλλαξες θέμα λέγοντας πως μου προσφέρεις ότι θέλω και δεν μου χαλάς χατήρι και εννοείται πως δεν διαφωνώ. Αλλά σκέφτηκες εμενα; είμαι 17,όλοι βγαίνουν τα απογεύματα,τα βράδια κι εγώ κάθομαι σπιτι.Σπανια βγαίνω γιατί δεν έχω το σκούτερ της γιαγιάς οπότε το χρειάζομαι για να βγαίνω σαν παιδί.Σου παραπονέθηκα.Μου είπες ότι δεν σου είπα να με πηγαίνεις εσύ όπου θέλω. Δεν σου το είπα, αλλά σκέφτηκες πότε γιατί δεν βγαίνω με την παρέα μου,για να μην σε κουράζω να με πηγαινεις και για με φέρνεις σπιτι; ξέρεις ότι έβαλα εσένα πάνω από το να περνάω καλα; δεν σου είπα ποτέ δεν έχω σορτς κι ας την βγάζω με το μοναδικό που μου κάνει. Σαγαπαω,δεν θέλω να τα βρίσκουμε ταζοντας μου υλικά αγαθά που στο κάτω κάτω δεν πρόκειται να μου τα πάρεις επειδή δεν έχεις την δυνατότητα.Θελω στήριξη και κατανόηση. Το χεις;
0