ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

που αυτη αδιαφορησε για μενα ισως και λιγο επαιξε μαζι μου... Πιστεψα οτι ειναι ο ανθρωπος μου... Εκει που το παλαιψαμε κανα 6 μηνο δεν μας βγηκε... Στην πορεια αυτη βρηκε καποιον αλλον, ειναι καλα, ανωτερος απο μενα, δεν ηθελε καλους και ευαισθητους σαν και μενα ελεγε, αυτη αριστουχος φοιτητρια βρηκε εναν αριστουχο καθηγητη πανεπιστημιου και τα χουν γυρω στα 3 χρονια! Την περιμενα χωρις να το ξερει γυρω στα 2,5 χρονια λεγοντας μεσα μου οτι και αυτη εχει δικαιωμα στο λαθος μιας και εγω εχω κανει τις μαλακιες μου αλλα πλεον κουραστηκα να περιμενω... Φοβαμαι οτι την εχασα μιας και δεν εχει χωρισει ακομη... Μενει και σχετικα κοντα μου γαμωτο... Πολλα ονειρα ειχα κανει για αυτην... Εκανα μια προσπαθεια να βρω αλλη κοπελα αλλα τιποτα δεν εκατσε... Και στο μυαλο μου μπαινει η ιδεα οτι θα παντρευτω την αλλη και οτι δεν ηρθε μαλλον η ωρα οποτε για αυτο να μην ξανα ψαξω αλλη κοπελα μιας και συντομα θα χωρισει... Την αγαπω αληθινα, ειχαμε σοβαρα ομως προβληματα επικοινωνιας κοινως αλλα ελεγε και αλλα εννοουσε... Ειναι σκληρη, απομακρη, δεν θελει πολλα πολλα, αχαμογελαστγ συχνα, ειναι πολυ της σπουδης και νομιζω ψαχνει το τελειο, ειναι επισης ορφανη απο πατερα, ευγενικη, γλυκια και μοιαζει λιγο στη μανα μου εξωτερικα... Τι να κανω; Να περιμενω λιγο ακομη η να φυγω μακρυα;;;