ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα και καλες γιορτές σε όλους.Τις τελευταίες μέρες εξαιτίας ενός γεγονότος αναρωτιέμαι σε τι τριπάκι εχουμε μπει όλοι και δεν απολαμβάνουμε ην ομορφιά της ζωής.Νομίζω οτι οι περισσότεροι απλά αναπνέουμε και αυτό με δυσκολία καμιά φορά.Υποφέρω απο άγχος και κρίσεις πανικού.Ο τρόπος που επέλεξα να ζω ως ενηλικας δεν με οδηγησε πουθενα.Οι τρελοι ρυθμοι στη δουλειά αλλα και τα προσωπικά ζητηματα με γονατισαν κυριολεκτικα.Είμαι μόνη πια και σταμάτησα τη δουλεια καθως απο ενα σημειο και μετα με τις κρίσεις ήταν αδύνατο να πηγαινω.Ο τροπος που επελεξα να ζω στην συγχρονη πραγματικότητα μου στέρησε την ουσιαστικη επαφή με τους ανθρώπους και τα συναισθήματα τα καταπιεζα μεσα μου.Ζουσα σαν ρομποτ εξυπηρετώντας συγκεκριμένους ανθρώπους και αναγκες.Δεν αντεξα.Στραφηκα στη φυση και στο Θεο που παντα πιστευα για να με ξαναβρω.Ο λόγος που γράφω ειναι γιατι βλέπω καθημερινα ανθρώπους να ζουν οπως εγω παλια.Είναι έτσι τα πράγματα στη συγχρονη καθημερινότητα που ξεχναμε να κανουμε πραξη οσα ισσοροπουν την ψυχη μας.Θα ευχηθω τον 2020 να βρει ο καθενας την ουσια και το μεγαλειο της υπαρξης του.