11.1.2016 | 22:21
Άγονη πλήξη μιας ζωής δίχως έρωτα...
Όταν γύρισες, μπορεί να αγχώθηκα πάλι, να κλείστηκα στον εαυτό μου, να παράτησα την προσπάθειά μου, όμως ξύπνησα, μπόρεσα να σηκωθώ από το κρεβάτι, ένιωσα και πάλι όμορφα, θυμήθηκα πώς είναι να είσαι χαρούμενος. Τώρα που έφυγες, βουτάω πάλι στη θλίψη, υποφέρω από την αγωνία μου για το αν έχασα μια αγάπη που δε θα ξαναβρώ. Μακάρι να ήξερα αν μ' αγάπησες ή απλά ήμουν το πασατέμπο σου...Μακάρι να ήξερα γιατί φέρεσαι έτσι. Κουράστηκα να σε δικαιολογώ. Άραγε δε βλέπεις πόσο κακό μου κάνεις; Δε βρίσκω νόημα σε τίποτα, από ό,τι λείπεις εσύ δεν έχει καμιά αξία για μένα, η ίδια μου η ζωή έχασε και πάλι την αξία της. Το ξέρω, λάθος, δεν πρέπει να εξαρτάσαι από κανέναν, αλλά τι νόημα έχει η ζωή χωρίς αγάπη; Τι αξία έχει ο άνθρωπος που δεν αγαπά και δεν αγαπιέται;