14.3.2015 | 11:10
αγορι μου
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΥΠΕΡΟΧΑ ΚΑΙ ΤΡΥΦΕΡΑ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΠΕΣΩ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ.ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΞΕΡΩ,ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΟΜΩΣ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ.ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΠΕΙΣΕΙΣ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΠΑΘΟΣ ΑΥΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ ΝΙΩΘΩ ΤΟΝ ΞΕΦΡΕΝΟ ΡΥΘΜΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΟΥ.ΜΕ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΟΠΩΣ ΛΕΣ,ΣΥΝΕΧΕΙΑ .ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΙΔΙΟ.ΔΕΝ ΜΟΥ ΦΤΑΝΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙΣ,ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ,ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ...ΤΙ ΚΡΙΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ...ΠΟΣΟ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΗΤΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.ΑΥΡΙΟ ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ,ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΡΩΤΑ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ,ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ.ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΦΕΥΓΩ,ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ,ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑΤΙ?ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ,ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ...ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ!!ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩ!!
