Αυτά που πρέπει να βάλεις σε λειτουργία, είναι η αυτοπεποίθηση και η αξιοπρέπεια σου.Αν δεν τον βγάλεις από το μυαλό σου θα ξυπνήσεις μια μέρα και θα φρικάρεις. Θα καταλάβεις πόσο ανόητη ήσουν που ζούσες μέσα στο -όχι και τόσο ροζ- σύννεφό σου απορρίπτοντας νέες αγάπες, κλείνοντας την πόρτα στην ευκαιρία να γίνεις πραγματικά ευτυχισμένη.Και όταν το συνειδητοποιήσεις το παραπάνω που σου ειπα (που ελπιζω Οχι) θα ειναι πιο επώδυνο απο αυτο που ζεις τωρα!Σκληρό είναι το ξέρω αλλά αν δεν δεις πόσο κακό κάνει το παραμύθιασμα στη ζωή μας δεν θα καταφέρεις να ανασάνεις. Μην προσπαθείς να σκεφτείς την ιστορία σας "αντικειμενικά". Αδύνατο είναι αυτό. Αλίμονο! Άνθρωποι είμαστε ανήμποροι στα παιχνίδια του μυαλού. Δεν θέλω να συζητήσουμε το θέμα ξανά, ούτε να τον κατηγορήσουμε, ούτε να το αναλύσουμε άλλο. Βάλε τελεία. Και προχώρα.
19.1.2017 | 19:02
Αχ...
Νιώθω τοσο πολυ την ανάγκη να του μιλήσω, να του στείλω ένα μήνυμα να δω τι κάνει!Γιατι να τον σκέφτομαι; Γιατι να τον νοιάζομαι;Με άφησε για να πάει σ εκείνη που νιώθει ασφάλεια κ γω ακόμη εκεί κολλημένη!Εχει σχεδόν 2 μήνες που δεν είμαστε μαζί, δεν του αξίζει το ξέρω, αλλα σκέφτομαι τις τέλειες στιγμές μας, στο σινεμά που είχαμε πάει κ μου έλεγε όσο κ αντέχω δίπλα σου κ τωρα να ειναι με την αλλη..Ξέρω πως δεν την αγαπά, το ξέρω! Μα ξέρω οτι ούτε εμένα αγάπησε..Τόση πίκρα τοσο μαραζι..Εύχομαι να μου περασει! Τουλάχιστον να βγει απ το μυαλό μου! Αυτο θελω!
2
