ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...Έπρεπε να της το πω όμως.Ο κολλητός μου και παιδικός φιλος ζει χρονια στο εξωτερικο.Μιλαμε βεβαια σχεδον καθημερινα και τον εχω επισκεφτει πολλες φορες,οπως επισης και αυτος ερχεται για να δει τους δικους του.Μετα απο 7 χρονια σχεσης ,στα 35 του,ο φιλος μου αποφασισε να παντρευτει τον εκλεκτο της καρδιας του και μου ζητησε να γινω ''κουμπαρος'' τους. Φυσικα και δεχτηκα με μεγαλη μου χαρα.Η μανα μου παλι δε χαρηκε και τοσο μιας και νομιζε (βασικα την αφηνα να νομιζει) οτι τοσα χρονια ο φιλος μου ηταν με κοπελα...Δεν ειπε πολλα οταν της ανακοινωσα το χαρμοσυνο,μονο αναστεναξε βαρια.Το ''αχ'' αυτό της μάνας...αυτό της απορίας,της στενοχώριας ,τηα αγνοιας και του φόβου...και υστερα βυθίστηκε σε σκεψεις...Καλα δεν περιμενα να σφαξει και κοκορα απ την χαρα της αλλα οχι και καταθλιψη.Που να παντρευομουν και εγω δηλαδη...