ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

πού είναι εκείνες οι ωραίες εποχές που είμασταν φοιτητές ακόμη, ανέμελοι φουλ, που τα κάναμε όλα μαζί, που τα σ/κ δεν μαζευόμασταν σπίτι, που αράζαμε στο μπαλκόνι και τα πίναμε, που βλέπαμε ταινίες 2 και 3 η ώρα τη νύχτα, που πηγαίναμε για βρώμικο στη Μαβίλη ό,τι ώρα μας κάπνιζε με τα πόδια και στο δρόμο της επιστροφής γελούσαμε σε όλη τη διαδρομή, που γράφαμε χαρτάκια ο ένας στον άλλον, που δεν προβληματιζόμασταν παρά μόνο για τα πολύ σοβαρά, που σκεφτόμασταν αθώα, που δεν είχαμε τα προβλήματα της δουλειάς, της εποχής... η ανεμελιά κάποιων χρόνων δεν ξαναγυρνά από ένα σημείο και μετά..(?) απλά τη θυμάσαι ως μία ωραία ανάμνηση και προχωράς όπως σου επιβάλλει πλέον η ζωή σου να προχωρήσεις.. με υποχρεώσεις, με τρέξιμο, με, με...Η (τότε) μικρή σου που πλέον μεγάλωσε..