ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
28.7.2016 | 12:31

αχαριστια??

Ναι ημουν ανεργη οπως ολος ο κοσμος(22 ετων)...Ενας συγγενης μου με πηρε στη δουλεια και ο μισθος ειναι 500 το μηνα..οχταωρο..6 μερες τη βδομαδα..Ναι!εννοειται πως χαιρομαι με τα λεφτα αυτα γτ δε θα τα εβρισκα στο δρομο..Καλυπτω πολλα εξοδα..Αλλα απο την αλλη με εχουν πιασει τα νευρα μου με τα πρωινα ξυπνηματα..που δε μπορω να ξενυχτισω ενα βραδυ..και μαρεσουν τα βραδια..οχι δεν ειναι του στυλ μου να βγαινω σε κλαμπ και να γυρναω πρωι..αλλα μαρεσουν τα βραδια μετα το κρασι και τη βολτα που καθομαι και κοιταζω το φεγγαρι..πλεον δεν εχω κουραγιο ουτε να φαω..Συνιθισα τοσο καιρο να ξυπναω 11-12 και τωρα προφανως μου κακοφανηκε αλλα οκ λογικο δουλεια ειναι..απλα θα θελα να ηταν 5 ημερες δουλειας...μονο μια νυχτα ξεκουρασης δε φτανει....αχαριστη ε?:P
2
 
 
 
 
σχόλια
Λοιπόν, εγώ δεν θυμάμαι καμία εποχή όπου ο ανειδίκευτος πιτσιρικάς έβρισκε γαμάτη δουλειά κι έπαιρνε γαμάτα λεφτά. Λεφτά έπαιρνε ο σπουδαγμένος, ο ειδικευμένος, ο "μάστορας", (και το λαμόγιο, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία). Σε κάθε περίπτωση, όλοι αυτοί είχαν μια κάποια ηλικία.Τώρα είμαστε σε περίοδο γενικότερης ύφεσης και κανείς δεν εγγυάται πότε θα αλλάξουν τα πράγματα ή ότι θα αλλάξουν. Αλλά τα πράγματα πάντα αλλάζουν.Όταν ήμουν λοιπόν 22, δούλευα ως ανειδίκευτη εργάτρια από τα 18 (αμέσως μετά το Λύκειο), δούλευα τους τρεις καλοκαιρινούς μήνες σε ένα ροκ μπαρ της περιοχής τα βράδυα, το χειμώνα μάθαινα υπολογιστές, και το ωράριό μου ήταν: ξυπνάω στις 6 το πρωί, δουλεύω 7-3, επιστρέφω 3.30, τρώω, κοιμάμαι μέχρι τις 5 το απόγευμα, μπάνιο, βόλτα για καφέ απ' τις 6 έως τις 8, δουλειά από τις 8.30 το απόγευμα μέχρι τις 3 τα ξημερώματα, σπίτι στις 3.30, ύπνος μέχρι τις 6 κ.ο.κ. κάθε ημέρα της εβδομάδας.ΓΙΑΤΙ ΗΜΟΥΝ 22 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΣΑ!Στα 24 είχα βρει ήδη δουλειά σε εταιρεία και μάθαινα επιπλέον προγράμματα (σχετικά άγνωστα εκείνη την εποχή) με εξαντλητικά ξενύχτια.Από τα 28 κι έπειτα είχα τόση εργασιακή εμπειρία (κι είχα φάει τόσες κατραπακιές από προβλήματα στους υπολογιστές και τα προγράμματα που έπρεπε να λύσω μόνη μου και άρα πλέον τα έπαιζα στα δάχτυλα), όπου πολύ απλά δεν είχα ανταγωνισμό ακόμα κι από αποφοίτους αντιστοίχων σχολών με σχετική εργασιακή εμπειρία.Ε, και τότε ξεκίνησα να διεκδικώ και τα λεφτά που ήθελα πουλώντας τις γνώσεις που απέκτησα.Αχάριστη; Όχι καλή μου, δεν είσαι αχάριστη, αλλά αν δεν δρομολογήσεις όσο είσαι νέα το τι θέλεις να κάνεις στη ζωή σου, αν δεν αγωνιστείς γι' αυτό κι αν δεν αποκομίσεις γνώσεις, τότε, σαν κι εσένα υπάρχουν πολλοί, και πιο φθηνοί!Ή τον έναστρο ουρανό από τα μπαράκια θα κοιτάς, ή θα μπορείς να φροντίζεις τον εαυτό σου και έπειτα από πολλά χρόνια.Δεν υπήρχε (και δεν θα έρθει ποτέ) η εποχή όπου οι νέοι θα μπορούν να κοιμούνται όσο γουστάρουν, θα δουλεύουν 5-6 ώρες την ημέρα, 4 ημέρες την εβδομάδα και θα παίρνουν μισθό Ελβετίας (με έξοδα Ουρουγουάης).(Δεν τολμάω καν να κοιτάξω προς τα πάνω να δω τι κατεβατό έγραψα...)
Δεν είσαι αχάριστη, το να δουλεύεις 6 μέρες την εβδομάδα για 500 ευρώ το μήνα είναι μια μορφή εκεμετάλλευσης. Και πριν πέσουν όλοι πάνω μου να μου πουν οτι υπάρχει ανεργία κι ο κόσμος πεινάει να πω οτι αυτό δεν αναιρεί την εκμετάλλευση απλά την κάνει ανεκτή.Στα 22 λογικό είναι να θες να βγαίνεις και να ζήσεις τη ζωή σου εστω και το σαββατοκύριακο. Κάνε υπομονή και ψάξε για κάτι άλλο όσο μπορείς
Scroll to top icon