Γιατί ένας χωρισμός, είναι ένας "μικρός θάνατος" .. και τα στάδια που πρέπει να περάσεις, για να τον ξεπεράσεις, είναι ίδια .. ;-)
13.5.2018 | 11:43
Αισιοδοξία
Σε αυτούς που χωρισανε και νομίζουν ότι δε θα μπορέσουν να συνέλθουν,ένα έχω να πω: δώστε χρόνο. Βγήκα από μια τρίχρονη σχέση στην οποία ήμουν εξαρτημένη. Νόμιζα ότι δε θα αντέξω χωρίς αυτόν. Αν το μήνυμα του ήταν κάπως κρύο,αν ο τόνος της φωνής του δεν ήταν ζεστός,νόμιζα κάτι έγινε και θα με χωρίσει. Ζούσα πάνω από το κινητό. Όταν χωρίσαμε γιατί είχε άλλες προτεραιότητες στην ζωή του εκείνη την περίοδο (κοινώς δεν με ήθελε άλλο),κόντεψαν να πεθάνω. Του μίλησα μια,δύο..μετά το πήρα απόφαση. Άρχισα να βγαίνω, να βλέπω τις φίλες μου, να κοιτάω πια γύρω μου λέγοντας " α ωραίο παιδί", να κοιμάμαι με το κινητό στο αθόρυβο, να μην ανησυχώ μήπως δεν έχω σήμα, να μην ρωτάω κανέναν. Και ναι, ένιωσα ελευθερία. Μου λείπει πολλές φορές αλλά μάλλον όχι αυτός, η συντροφικότητα. Δε χρειάζομαι μια τέτοια σχέση. Χρειάζομαι χρόνο να δω τον εαυτό μου,να δω τα λάθη μου(γιατί φταίνε δύο πάντα). Εννοείται ότι θα μου λείψει ,όπως και εσένα , ένα μήνυμα,μια καλημέρα, το σεξ κλπ αλλά όλα θα έρθουν όταν πρέπει. Δώσε χρόνο στον εαυτό σου να λυπηθεί,να πενθήσει,να χαρεί. Χαμόγελα οπότε μπορείς, βγες έξω, διασκέδασε. Στην αρχή θα γίνεται με το ζόρι. Μετά θα περνάς καλά και θα αναρωτιέσαι " μα πώς γίνεται αυτό αφού θα έπρεπε να είμαι στεναχωρημένη;". Γίνεται. Ζηστο. Θα περάσει. Θα έρθουν αλλά καλύτερα. Έχε πίστη στην ζωή. Ο,τι είναι να γίνει, θα γίνει. Απόλαυσε την στιγμή, την ζωη και αγάπησε τον εαυτό σου. Και για να ελαφρύνει η ατμόσφαιρα,όπως λένε :"Κάνεις δεν πέθανε από έρωτα,ακόμη και ο Ρωμαίος και Ιουλιέτα από κακή συνεννόηση πήγανε". Αν μείνεις κολλημένος , δε θα ξεκολλήσεις ποτέ. Βοήθησε τον εαυτό σου. Με αγάπη. Ν. Κ
1