ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Συζητάνε οι γονείς μου για τον ηλεκτρολόγο τους. Τι εξαίρετο παιδί! Τι καλός τεχνίτης! Τι εργατικός! Αφού του έπλεξαν το εγκώμιο σχολίασαν και τι κρίμα που δεν τον θέλει η πεθερά του και του φέρεται άσχημα κλπ.Εγώ τον έχω δει μια φορά για 10'. Ένας χαμηλών τόνων, συμπαθητικός 30άρης μου φάνηκε.Ρωτάω "Δηλαδή τι είναι ο Γιώργος; Ο ιδανικός γαμπρός για κάθε πεθερά; Αν στον έφερνα εγώ θα πέταγες τη σκούφια σου;"Σιωπή...σκέψη...γέλια..."Εσύ με κάποιον σαν το Γιώργο; Από που κι ως που;" γέλια ξανά!Τι ρώτησα τι εννοεί και μου είπε ότι έναν τέτοιο τύπο θα τον "κατάπινα" με την προσωπικότητα μου. Και κρίμα θα ήταν να ταλαιπωρήσω ένα καλό παιδί!(Είμαι 30+ και έχουν γνωρίσει μόνο έναν από τους συντρόφους μου κι αυτό κατά λάθος άρα δεν ξέρουν τα γούστα μου.)Κοιτάζω επίμονα τον πατέρα μου ο οποίος το πήγε λίγο παρακάτω..."Από σένα περιμένω ή έναν εντελώς μ@λάκα που θα σου βάλει τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι και θα σε κάνει να τρέχεις πίσω του ή κάποιον πολύ ισχυρότερο από σένα που θα τον θαυμάζεις τόσο ώστε να κάθεσαι σούζα."Και έρχεται η λατρευτή μητέρα και συμπληρώνει "Ναι, αλλά για πόσο;"Από εκείνη την ώρα αναρωτιέμαι...Ξέρουν κάτι που δεν ξέρω;Δε με εκτιμούν καθόλου;Πιστεύουν ότι δε μπορώ να είμαι με κάποιον αξιόλογο;Και στην τελική πιστεύουν ότι δε θα είμαι ποτέ ευτυχισμένη με κάποιον;Υποτίθεται ότι οι γονείς μας ξέρουν καλύτερα από τους άλλους...