20.3.2014 | 17:45
ακμη
απο την τριτη γυμνασιου αυτο το πραμα. να μην με αφηνει. να ειμαι 22 και να την εχω ακομη. οχι σε τοσο μεγαλο βαθμο αλλα τα σημαδια να μην φευγουν με τιποτα πλεον. να μενουν εκει και να φαινομαι μια ζωη με αναγλυφο στο προσωπο. γιατι; Και δεν θελω να παραπονιεμαι για αυτο. αλλοι εχουν πολλα χειροτερα πραγματα στην ζωη τους. αλλα τι να κανουμε; μου βγαινει σαν παραπονο καποιες φορες. κυριως οταν πιστευω οτι θα ναι λογος απορριψης απο μια κοπελα.
