ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
9.1.2018 | 20:23

Ακολούθησα τα όνειρα μου κι ας έχασα πολλά!

Είναι δυστηχώς δύσκολο να είσαι στις μέρες μας άτομο ευαίσθητο και εσωστρεφής.Πλέον ο κόσμος είναι εγωιστικός και μίζερος που το μόνο συναίσθημα που κυριαρχεί είναι ο μόχθος και η ζήλια και αυτό είναι λυπηρό,έτσι είναι φυσικά η δική μου οπτική γωνία και δεν θα διαφωνίσω με άλλες γνώμες.Έτσι λοιπόν επειδή είμαι άτομο ευαίσθητο,εσωστρεφή,ντροπαλό που μισεί την ιδιομορφία,ποτέ δεν είχα πολλούς φίλους και πάντα δυσκολευόμουν να κάνω μια παρέα,φίλους πάντα είχα και έχω πολλούς.Είχα δυνατές φιλίες,που είχαν κρατήσει 8 ή 4 ή και 3 χρόνια.Στην 1 μου από αυτές λοιπόν φιλία έχτησα αρκετές αναμνήσεις,αξιοζήλευται υπέροχες,όμως φυσικά όπως κάθε ένας μας όταν μαγεύεται από κάτι φτιάχνει μια δικιά του εικόνα,όπως θα ήθελε αυτός να είναι και ας ήταν τελείως αντίθετη απο την πραγματικότητα,έτσι έκανα και εγώ.Υπομίστηκα μίσος,ζήλια,ακραίες συμπερίφορες και λόγια που πόναγαν.Μάλωνα με άτομα που είναι τα μόνα για εμένα,μου φώναζαν όμως δεν ήθελα να ακούσω,ούτε καν τον ίδιο μου πονεμένο ευατό.Έτσι λοιπόν ήταν η πρώτη μου φιλία που χτίζαμε όνειρα,όνειρα όμορφα που υποσχεθήκαμε.Παλεύαμε για αυτά και προσπαθούσα.Όμως δεν γνωρίζω τι μπορεί να αλλάξει την συμπερίφορα ενός ατόμου τόσο απότομα,να το κάνει κακό και εγωιστικό,η ζήλια;η μοναξία;η κατάντια;;Έτσι λοιπόν μετά από καιρό δυστηχώς,αποχώρησα από εκεί και συνέχισα,να παλέυω για τα δικά μου όνειρα,και ας έχασα τόσες αναμνήσεις και όνειρα ή υποσχέσεις.Ναι πόνεσα πολύ που αποχώρησα,όμως απογοητεύτηκα,και όταν απογοητεύομαι από ένα άτομο το κάνω παρελθόν.Μα,ένιωσα ελεύθερη,ξέλαφρθη και επιτέλους ευτυχισμένη.Η ζωή μου άλλαξε πολύ,πάλευα περισσότερο για τα όνειρα μου.Έβλεπα τελείως αλλιώς πλέον τον κόσμο αυτό και η απόμακρη μου στάση,έγινε παρελθόν.Βέβαια κάθε αρχή είναι δύσκολη,μα αξίζει.Και αυτό που στο τέλος αξίζει περισσότερο,είναι να παλέυεις για τα όνειρα σου,τα δικά σου όνειρα.Και αν μπορούσα να πώ κάτι,είναι να μην καθήσετε ποτέ με κάποιον απλά και μόνο από ανάγκη ή διαφυγή της μοναξίας και να πονάτε ή να πληγώνεστε μέρα με την μέρα.Καλύτερα μόνος και ευτυχής,παρά με άνθρωπο που με πονά.
0
 
 
 
 
Scroll to top icon