ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πέρυσι τα Χριστούγεννα, πίστευα ότι τις φετινές γιορτές θα τις περνάγαμε μαζί .. επιτέλους, θα βρισκόμασταν από κοντά και θα ξεκίναγε όλη αυτή η ιστορία που και οι δυο μας περιμέναμε εδώ και δύο χρόνια .. 21 Ιουνίου (a day of destiny, όπως είχες γράψει) και ενώ οι παράλληλες ζωές μας βρίσκονταν δυνητικά σε τροχιά συνάντησης, πάλι η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε οι δρόμοι μας να παραμείνουν παράλληλοι για μια ακόμη φορά .. η απάντησή σου σε αυτό το γύρισμα της μοίρας το "the End" των Doors συνοδευμένο από την φράση "or maybe the end of a beginning ... " Από τότε πέρασε καιρός, αλλά το αίσθημα ίδιο · είναι σαν η ζωή του ενός να είναι συμπληρωματική της ζωής του άλλου ... τόσες συμπτώσεις, τόσα κοινά σημεία και αυτή η βεβαιότητα ότι κάποια στιγμή θα συναντηθούμε, γιατί αυτές οι δύο ζωές δεν μπορούν, δεν πρέπει να μείνουν παράλληλες. Αν με ρωτήσεις, βαθειά μέσα μου είναι η πρώτη φορά που νοιώθω μία ανεξήγητη βεβαιότητα ότι θα καταλήξουμε μαζί, γιατί αυτή η έλξη δεν μπορεί παρά να οδηγήσει εκεί .. εγώ η ορθολογίστρια που πάντα έβαζε τη ζωή της σε κουτάκια και ήθελε όλα να τα έχει υπό έλεγχο, που δεν πίστευε σε καμία μοίρα, πεπρωμένο και άλλες τέτοιες μπούρδες, τώρα παραδέχεται ότι νοιώθει πως είναι γραφτό εμείς οι δυο κάποτε να συναντηθούμε, όπως πρέπει και όπως μας αξίζει και να ζήσουμε "τις πιο όμορφες μέρες μας, που δεν τις έχουμε ακόμα ζήσει". Όσο και αν στη ζωή μου μπαίνουν και άλλα πρόσωπα, γνωρίζω κόσμο, γοητεύομαι, φλερτάρω, εσύ πάντα εκεί, σταθερή αξία του μυαλού αλλά κυρίως της καρδιάς. Ειδικά αυτή την περίοδο, που όλα έξω είναι γιορτινά, εδώ σε αυτή την ψυχρή πόλη του ευρωπαϊκού βορρά και που οι ζωές μας δεν απέχουν παρά 610 χλμ. σε σκέφτομαι ακόμα πιο έντονα. Και ας περνάμε παροδικά τον χρόνο μας σε άλλες αγκαλιές .. δε με πειράζει γιατί ξέρω ότι στο τέλος θα βρεθούμε, ξέρω ότι υπάρχεις ... είναι ανεξήγητο όλο αυτό ... και ας είμαι ορθολογίστρια .. αυτό το ανεξήγητο συναίσθημα ότι γνωριζόμαστε χρόνια, ο συγχρονισμός των σκέψεών μας με κάνουν να πιστεύω, να θέλω να πιστεύω, ότι εμείς οι δυο δεν μπορεί παρά να είμαστε στο τέλος μαζί, να γιορτάζουμε Χριστούγεννα μαζί, να μοιράζουμε το χρόνο μας και τις διακοπές μας μεταξύ Αθήνας και Βελγίου .. Καληνύχτα, και μη ξεχνάς ότι για όσο καιρό οι ζωές μας μένουν παράλληλες : "Tell your secrets to the night, you do yours and I do mine, so we won't have to keep them all inside" ...