17.8.2014 | 17:09
Ακου κατι, μιλαμε καιρο τωρα στο τσατ
δενομαι μαζι σου, πιανω τον εαυτο μου να σε σκεφτεται συνεχεια, εχω αρχισει να σε εχω αναγκη, διεκδικεις αποκλειστικοτητα και νιωθω σαν να ειμαστε σε σχεση. Αλλα επειδη ξερω τον εαυτο μου, ξερω οτι δυσκολα ερωτευομαι σε ρεαλιστικες συνθηκες, θα ελεγα εχω περιεργα γουστα στον ερωτα... κι εγω ειμαι ερωτευμενος πια με την ιδεα σου. Ειναι καιρος να γνωριστουμε, γιατι αν ολο αυτο ειναι μια φουσκα, αν δεν υπαρξει χημεια μεταξυ μας, θα το παρω πολυ βαρια και καθε μερα μεγαλωνουν οι προσδοκιες μου και γινεται ολο και πιο δυσκολο. Θα ειναι σα να γελαει ολο το συμπαν μαζι μου. Σε καθε περιπτωση πια σε αγαπαω, αλλα αυτο δεν αρκει για να σμιξουν δυο κορμια. Ουτε εσυ μπορεις να ξερεις αν με θελεις πραγματικα, εφοσον δε με ξερεις απο κοντα, παρολο που με διαβεβαιωνεις για το αντιθετο. Νιωθω οτι σε θελω, ειδικα εσενα...αλλα δε θελω να σε κοροίδεψω, θελω αυτο που εχω στο μυαλο μου. Φοβαμαι πολυ μην πληγωθω αλλα θα μπορουσα πολυ ευκολα να πληγωσω, δυστυχως ολοι ειμαστε ικανοι γι' αυτο. Δυο τινα παιζουν με σενα, ή είσαι ψωνιο και το χεις σιγουρο οτι θα μ αρεσεις ή έχεις ανασφαλειες και γι΄αυτο καθυστερείς τη συναντηση μας. Εγω δεν μπορω να περιμενω ομως αλλο. Φοβαμαι οτι θα πληγωθω πολυ αν δεν ταιριαξουμε και ποναω ηδη στη σκεψη οτι μπορει να σε χασω...γι' αυτο κανονισε να βρεθουμε το συντομοτερο. Αλλιως, ας το παμε χαλαρα, μην εχεις απαιτησεις απο μενα, μη με ρωτας τί ωρες γυριζω το βραδυ και με ποιους ημουν, μη μου γεννας προσδοκιες...φοβαμαι...Σε θελω τοσο πολυ που ποναει η καρδια μου... Δεν μπορεις να μου το κανεις αλλο αυτο, δε στο επιτρεπω. Αν δε θες να γνωριστουμε απο κοντα, ξεχασε με κι ασε με να εχω τουλαχιστον μια ευκαιρια να βρω αυτην που ψαχνω. Η καρδια μου σου ανηκει ο,τι κι αν συμβει, σε παρακαλω να της φερθεις ευγενικα...Αχ ρε Κατερινα, μ΄εχεις καψει..