ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...περιμένοντας να χαράξει το πρωϊνό μετά, αγκαλιά με ό,τι πιο ιερό έχει να μου προσφέρει η ζωή, εκεί που λες πως δεν χρειάζομαι μια παραπάνω στιγμή και πως μπορώ να αφήσω πια την ύλη, εκεί ακριβώς μου άνοιξες τα μάτια΄ τα γαλανά από αλήθεια και ουρανό σου μάτια φωτίζουν κάθετι σκιερό και το αναδύουν στην επιφάνεια...δεν θα μιλήσω για την αγάπη, είμαι ακόμη πολύ μικρός και φτωχός από σοφίες, μα η δική μου υπόσταση συλλαβίζει το όνομά σου, ξέρω πως νιώθω, ξέρω την αλήθεια της ελευθερίας και πάντοτε την ήξερα, μα ποτέ ως τώρα δεν την βίωνα΄ δεν λησμονώ τα περασμένα, ούτε τα προσπερνώ γιατί μαθαίνω από εκείνα, μα ξέρω πλέον πως να κρατιέμαι δυνατά ως βράχος στο πλάι σου, ως ακλόνιτο στοιχείο και να σέβομαι! Να σέβομαι το θάρρος σου, τη δύναμή σου, τις δυσκολίες και τα κατορθώματά σου...δεν θα μιλήσω για την αγάπη, μόνο η Μούσα και ο λόγος μιας ποιήτριας το έκαμαν ως τώρα, μα θα μιλώ για σε, να σε βλέπω να ανθίζεις μέρα με τη μέρα και να είμαι εκεί όταν με χρειάζεσαι και με φωνάζεις, πυξίδα είναι το θάρρος στην ζωή μας, έτσι αγαπάω εγώ... "Μπούγιου"