ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χθες παρακολούθησα για πρώτη φορά όπερα. Στο Ηρώδειο (πανέμορφος χώρος για παραστάσεις). Ήμουν περαστική, είχε μαζευτεί πολύς κόσμος και από περιέργεια πήγα να δω. Φύλακες με κουστούμια, κόσμος όλων των ηλικιών και αρκετά κυριλέ ντυμένος. Το σκεφτόμουν διστακτικά και λέω δε βαριέσαι ας πάω μιας και δεν έχω κάτι καλύτερο να κάνω. Εν τω μεταξύ, ένιωθα ότι ήμουν η μόνη ξέμπαρκη εκεί μέσα σαν την μύγα μες στο γάλα, αλλά who cares(;)Λοιπόν, τελικά δεν ήταν τόσο άσχημα όσο νόμιζα μα ούτε τόσο βαρετό. Ναι, στα πρώτα λεπτά νόμισα ότι τσάμπα πήγα γιατί δεν καταλάβαινα τι γινόταν, νόμιζα ότι απλά τραγουδούσαν. Μέχρι που παρατηρώ μία οθόνη ψηλά όπου διάβαζες τα λόγια που έλεγαν οι πρωταγωνιστές. Μου άρεσε αυτός ο συνδυασμός, τραγουδιού - μουσικής - θέατρο. Η ιστορία όμορφη και η βραδιά επίσης.Τελικά, οι όπερες έτσι είναι με αυτούς τους συνδυασμούς; Γιατί εγώ νόμιζα πως η όπερα ήταν απλά μουσική-τραγούδι με αυτή την ιδιαίτερη φωνή, δηλαδή ένα είδος μουσικής όπως λέμε pop, rock etc.Ωραία ανακάλυψη!