27.5.2012 | 20:23
all to happen
Είμαι 43, η ζωή στάθηκε δυνατή και γεμάτη μαζί μου, πότε απέναντί μου σε σκληρή όψη, στην ουσία πάντα πλάι μου, ήθελε πάντα να μου διδάξει κάτι κι'εγώ προτιμούσα να κάνω τον ατίθασο και να ζητάω ευκολίες πληρωμής, που συνήθως έπαιρνα, κι'όλα καλά. Τελευταία αναλογίζομαι πως ακόμη και αν μαθαίνουμε να είμαστε ελεύθεροι, όπως εγώ, με όποιο τίμημα, κι΄αν ακόμη ακολουθούμε τις επιλογές μας κάνοντας ορθά το λογαριασμό, υπάρχει πάντα ένα κομμάτι που δεν ελέγχουμε, που μας ξεφεύγει, για τον καθένα είναι διαφορετικό, και πως αυτό το κομμάτι είναι ίσως σκοτάδι, θέλει θάρρος και τόλμη, και πως είναι μονόδρομος φυγείν αδύνατος :-). Κι'όταν όλο το σύμπαν μοιάζει να θέλει να ξαναρίξει τα χαρτιά, όπως ίσως συμβαίνει τώρα γύρω μας, αυτό είναι μάλλον μοναδική τύχη να βρούμε το κομμάτι μας στη μοιρασιά παρά βαθειά ατυχία. Αυτό.