ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
22.3.2014 | 20:20

αλλαγή

Σε λιγες μερες, λιγο πριν τελειωσει ο μηνας, ξεκινουν οι μεγαλες αλλαγες στην ζωη μου. Φευγω απο την πόλη που σπουδαζω, αφήνω σπιτι, φιλους, παρεες, στεκια κτλ και παω χιλιομετρα μακρια για να μείνω με τους γονεις μου σε μια κλειστη κοινωνια χωρις παρεες και χωρις μέλλον. Δεν θέλω να το σκεφτομαι γιατι για ακομη μερικες μερες θελω να ζησω το ονειρο αλλα οι ακαταστασια κ οι κουτες στο σπιτι δεν με αφηνουν. Περασα καλα, πολυ καλα θα ελεγα αλλα τα ονειρα καποια στιγμη τελειωνουν. Δεν θελω να πω αντιο αλλα πρεπει να το κανω. Στεναχωριεμαι πολυ αλλα δεν θελω να το δειξω για να μην επηρεάσω τους γυρω μου. Φευγω απο καπου που περναω καλα και παω σε ενα μερος που δεν θα εχω τιποτα να κανω. Ειμαι η πρωτη απο την παρεα που φευγει και μου φαινεται παρα πολυ περιεργο. Τι θα παω να κανω μονη μου εκει? ειχα μαθει αλλιως αλλα τωρα ολα αλλαζουν. Ηθελα και θελω να μεινω κι αλλο αλλα δεν γινεται λογω χρηματων. Με μισή καρδια αποχαιρετω σιγα σιγα ενα ενα τα ατομα. Μου ειναι αρκετα ψυχοφθόρο ολο αυτο αλλα μαλλον ειναι ενα σταδιο απο την ζωη που πρεπει να το περασω.Σημερα εγινε η αρχη. Ενας δυσκολος αποχαιρετισμος για μενα μολις τελειωσες και εδω και ωρα δεν μπορω να ηρεμήσω. Ενταξει δεν ειναι κ ενας αποχαιρετισμος που θα κρατησει για παντα αλλα δε ξερω γιατι το ειδα τοσο πολυ αρνητικα ολο αυτο για να φτασω σε τετοιο σημειο.Ειναι Σαββατο βραδυ και αντι να ετοιμαζομαι για την σημερινή μεγαλη εξοδο δεν θελω να παω πουθενα. δεν εχω διαθεση για τιποτα! θελω απλα να μεινω μονη σπιτι για να σκεφτω τι θα κανω οταν θα φυγω απο δω. Σκεφτομαι οτι τα καλα χρονια περασαν και οτι τωρα ηρθε ο καιρος κι εγω να ζοριστω λιγο απο την ζωη. Ηρθε ο καιρος για μεγαλες αλλαγες που κατα πασα πιθανοτητα δεν θα ειναι ευχαριστες για μενα.Η επιστροφη στο πατρικο σπιτι το κανει αυτο ολο και πιο δυσκολο γιατι στην αρχη μαλλον θα αναγκαστω να μεινω ωρες κλεισμενη εκει χωρις να εχω κατι ουσιωδη να κανω. Δε ξερω γιατι μπηκα στην διαδικασια να τα εξομολογηθω ολα αυτα. Ισως θελω να μοιραστω τις σκεψεις μου με αλλα ατομα για να μοιραστω την ψυχολογικη κατάπτωση μου θεωρωντας οτι ισως υπαρχουν ατομα που ειναι στην ιδια θεση μαζι μου. Το γνωριζω οτι υπαρχουν πολυ πιο σοβαρα προβληματα και οτι ισως για μερικους ολο αυτο φανει καπως χαζο αλλα δεν ηξερα τι αλλο να κανω.Ζητω συγνώμη αν σας κουρασα με τις σκεψεις μου. Μ.Κ.
 
 
 
 
Scroll to top icon