ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θεωρω οτι η εννοια της επικοινωνιας ειναι υπερεκτιμημενη. Τις περισσοτερες φορες που καποιος εχει φερθει λαθος, γνωριζει ακριβως τι εκανε που σε ενοχλησε. Το να του εξηγησεις ειναι περιττο, αφενος γιατι ξερει ηδη αυτα που θα του πεις κ αφετερου γιατι δεν προκειται να αλλαξει συμπεριφορα. Αν ηθελε, θα το ειχε ηδη κανει. Ποσοι ανθρωποι γυρω σας αλλαξαν συμπεριφορα επειδη τους μιλησατε; Αν ελεγα σ εναν συντροφο μου οτι με ενοχλει να φλερταρει με αλλες θα σταματουσε να το κανει; Οταν ο αλλος με πραξεις σου δειχνει τι νιωθει για σενα, πιστεψε στις πραξεις του, τι σημασια εχει το τι θα σου πει; Actions speak louder than words δε λεμε? Εδω με τοσα χρονια ψυχοθεραπειας καποιοι παλι δυσκολευονται να αλλαξουν συμπεριφορα κ περιμενετε οτι θα την αλλαξουν επειδη εσεις θα τους πειτε οτι φερθηκαν λαθος? Ξερετε ποσο χαμενο χρονο θα γλιτωναμε αν καθε φορα που καποιος μας φεροταν λαθος σταματουσαμε να του δινουμε ευκαιριες κ να πιστευουμε στις υποσχεσεις του κ πηγαιναμε κατευθειαν παρακατω; Αντ’ αυτου καθομαστε κ πιστευουμε οτι θα αλλαξει επειδη μας ειπε οτι θα αλλαξει. Αν καποιος που σε νοιαζεται σου φερθει λαθος αθελα του, τοτε θα ερθει να σου ζητησει συγγνωμη κ να σου εξηγησει γιατι εκανε ο,τι εκανε απο μονος του, χωρις να χρειαστει εσυ να ρωτησεις. Αν χρειαστει εσυ να πας να του ζητησεις το λογο, τοτε σημαινει οτι δεν σε νοιαζεται κ τοσο. Ειναι τοσο απλα τα πραγματα, εμεις τα περιπλεκουμε.