ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας λοιπών , εδώ και 2 μήνες μετακόμισα με τους γονείς μου σε ένα μέρος μακριά από το μέρος όπου μεγάλωσα , μακριά από τους φίλους μου , κάνοντας μια νέα αρχή στην ζωή , μια καλύτερη ζωή . Οικονομικός είναι πολύ καλύτερη αλλά εγώ δεν νιώθω καλά εδώ δεν έχω παρέα φίλους δεν βγαίνω , δεν έχω με ποιον να βγω , μου ήταν πολύ δύσκολο να βρω μια δουλειά και όταν την βρήκα χαρηκα πολύ όλοι τους ήταν ευχάριστη και ζεστή μαζί μου ή τουλάχιστον αυτό νόμιζα στην αρχή , μετά την πρώτη μέρα δουλειάς έκανα κάποια λάθη και η γυναίκα που ήταν το πρωί αρχισε να μου φωναζει αντί να μου εξηγήσει τι έκανα λάθος την άλλη μέρα πάλι το ιδιο , και μετά από εκεί μου έλεγε πως να κάνω κάποια πράγματα αλλά την άλλη μέρα το άλλαζε και έλεγε "δεν σου είπα να το κάνεις έτσι " και τέτοια και όταν της είπα ότι αυτή μου το είπε κάνει " μα ναι σου εχω πει να τα σημειώνεις και εγώ ξεχναω κάποιες φορές " δεν ασχολιθηκα καθόλου μετά από εκεί και πέρα δεν μου μιλούσε καν . Εγώ γενικά στης αρχές πήγε να 10' πιο νωρίς στην δουλειά για να κάτσω λίγο να μιλήσω με τα άτομα εκεί αλλά τις περισσότερες φορές με έβαζε να κάνω δουλειές και εκείνη καθόταν και από τότε πάω ακριβός στην ώρα μου , και μια μέρα την άκουσα να λέει στους άλλους ότι άμα θέλω να μου δείξει κάποια πράγματα να έρχομαι πιο νωρίς και ότι δεν μπορεί εκείνη να κάθεται πιο αργά για εμένα , εκείνη την στιγμή μπήκα αμέσως μέσα και χαιρέτισα τα άτομα που ήταν μέσα (εκείνη όχι γιατί δεν της μιλάω ,της μιλούσα στης αρχές αλλά εκείνη με έγραφε και από τότε δεν της μιλάω και εγώ ) εκείνη πάγωσε για λίγα δευτερόλεπτα , δεν της είπα κάτι το άφησα να περάσει και αυτό όπως όλα τα άλλα . Αλλά μέσα μου νιώθω ότι πνιγομαι , έχω χάσει τον ύπνο μου τα βράδια κοιμάμαι σινεχεια μετα της 5:00 και για πολύ λίγο αλλά όταν ξυπνάω νιώθω πως απλά έκλεισα τα μάτια μου και πέρασε η ώρα χωρίς να ξεκουραστώ , δεν τρώω σχεδίων καθόλου και μόνο όταν με πιέζουν οι γονείς μου , έχω όλο και περισσότερο πονοκαιφαλο και γενικά νιώθω ότι δεν ανικω εδώ δεν έχω κανένα άτομο που να μπορώ να μιλήσω φαιεις του φαιεις και δεν ξέρω τι κάνω ,δεν μπορώ να με βλέπω έτσι το μόνο του κάνω είναι να ακούω μουσική και να είμαι κουλουργιασμενη σε ένα κρεβατι χωρίς να κοιμάμαι κλαίγοντας .