ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν 5 χρόνια έκανα την πρώτη μου σχέση. Ήταν με ένα παιδί 3 χρόνια μεγαλύτερο μου. Ήταν περίεργος άνθρωπος, φουλ υποστηρικτικός σε σημείο να σου ασκεί πίεση γιατί εσύ δεν μπορείς να φτάσεις ποτέ σε αυτό το σημείο. Μέσα στη σχέση άρχισα να τον μισώ χωρίς να μου έχει κάνει κάτι, μετά βέβαια κατάλαβα τι γινόταν μέσα μου αλλά αυτό είναι θέμα για άλλη εξομολόγηση. Τον χώρισα χωρίς να του πω καν το λόγο και τον διέγραψα από παντού τόσο στα σοσιαλ όσο και από τις σκέψεις μου και τη ζωή μου. Τον μισούσα με όλη μου τη ψυχή.Τα επόμενα 4 χρόνια έκανα συνεχώς σχέσεις, καθαρά σαρκικές από το μέρος τους, αδιαφορούσαν, τους μισούσα, χωριζαμε και επαναλαμβανόταν ο κύκλος. Έκανα ταυτόχρονα και πολλές επιλογές που ήταν τόσο αντίθετες με τα πιστεύω μου σε σημείο να πάω σε ψυχολόγο. Εκεί κατάλαβα τι γινόταν όλα αυτά τα χρόνια.1 χρόνο κάνω θεραπείες και νιώθω μονάχα 1 πράγμα, ντροπή για το πώς φέρθηκα στην πρώτη μου σχέση, πριν 5 χρόνια. Τον ξαναβρήκα στο Facebook του έστειλα και του ζήτησα να βρεθούμε. Βγήκαμε και ήταν τόσο περίεργο συναίσθημα από όλες τις πλευρές. Ας το πάρω από την αρχή... Τον μισώ και τον αγαπώ ταυτόχρονα αυτό τον άνθρωπο, τον μισώ γιατί απέναντι του νιώθω λίγη και τον αγαπώ γιατί είναι αυτός. Δεν μπορώ να το εξηγήσω διαφορετικά. Τώρα πάμε σε αυτόν... Εμφανισιακά φανερά αδυνατισμενος και με διαφορετικό χτένισμα, γενιά κτλ, αγνώριστος αλλά με το ίδιο χαμόγελο πάρα τα όσα γίνανε μεταξύ μας. Όμως έχει αλλάξει και σαν άτομο, είναι ακόμα υποστηρικτικός αλλά με μια ποιο αντρική έννοια, το πώς μίλαγε δεν μου έβγαζε πίεση αλλά προστασία,ζεστασια. Ο άνθρωπος που είχα απέναντι μου είχε αλλάξει σε τέτοιο βαθμό, έχει ωριμάσει σε τέτοιο βαθμό που νόμιζα ότι μιλάω σε έναν άγνωστο. Όταν του ζήτησα συγγνώμη με σταμάτησε και είπε ότι δεν υπάρχει λόγος να ζητάω συγγνώμη, ποιος είναι αυτός να με συγχωρεσει. Με λύτρωσε... Μετά από λίγο φύγαμε και χωριστηκαμε.Απο τότε έχουν περάσει 2 εβδομάδες και τον σκέφτομαι συνέχεια, είναι σαν να ταξίδεψα πίσω στο χρόνο. Δεν έχουμε ξαναμιλήσει,δεν εχει στείλει το οτιδήποτε,δεν είμαστε καν φίλοι στα σοσιαλ γιατί τον είχα διαγράψει. Να του στείλω ρε παιδια; Θέλω να τα ξαναβρούμε, θέλω τουλάχιστον την φιλία του, τον θέλω στη ζωή μου. Αλλά φοβάμαι ότι θα τον ξαναμισήσω και θα τον πληγωσω...