ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ξεκινησε αυτη η εξομολογηση. Με αυτον, τη σκεψη του... και αυτα που θα γραψω τα γραφω γι αυτον. Ξεχναμε οτι ειμαστε μονο ανθρωποι, κι ως τετοιοι ευαλωτοι, ευθραστοι. Ειμαι φεμινιστρια, και ως τετοια εχω να πω οτι το βαρος που καλουνται να φερουν οι αντρες στην κοινωνια ειναι εξισου βαρυ με αυτο των γυναικων. Οι απαιτησεις και οι προσδοκιες με τις οποιες ανατρεφονται, τα υψηλα στανταρντς στα οποια καλουνται να ανταποκριθουν και να ανταπεξελθουν, τους συνθλιβουν. Και σε αυτο ερχονται να προστεθουν κλισε του στυλ οι αντρες δεν κλαινε, οι αντρες οι κουβαλητες, οι αντρες το ενα οι αντρες το αλλο. Ειναι κι αυτοι δεσμιοι αυτης της κοινωνιας. Και να οι αρρωστιες και να τα ψυχικα νοσηματα μετα.Αναρωτιεμαι ποσα απο αυτα προκληθηκαν απο χρονια πιεση να ειμαστε τελειοι οπως μας θελουν οι αλλοι. Οι γονεις μας, οι δασκαλοι, οι γκομενοι και οι γκομενες, τα προτυπα, η κοινωνια, το life-style. Εγω λεω ολοι να χαλαρωσουμε λιγο και να αλλαξουμε την κοινωνια σιγα σιγα ανατρεφοντας τα παιδια μας στο μελλον διαφορετικα. Εσας ποια η γνωμη σας πανω στο θεμα? Ας μην καταληξει η εξολογηση σε πεδιο αντιπαραθεσης των δυο φυλων. Απο μια φεμινιστρια που λατρευει εξισου και τα δυο φυλα.