ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξέρω οτι κάτι τέτοια τα λένε προβλήματα του πρώτου κόσμου αλλά νιώθω να σκάω και δε ξέρω τι να κάνω.Εν ολίγοις, με έχουν δεχτεί σε μεταπτυχιακό στο εξωτερικό, θέλω πάρα πολύ να πάω. Εδώ είμαι σε μια καλή δουλεία για τα δεδομένα της εποχής. Θέλω να την αφήσω και να πάω. Το πρόβλημα είναι οτι η οικογένεια μου δεν συμμερίζεται πολύ αυτό που θέλω. Μπορώ να δεχτώ οτι δε μπορεί να με βοηθήσει οικονομικά αλλά νιώθω οτι βασίζεται υπερβολικά πάνω μου αλλά με την έννοια οτι έχει βολευτεί. Τα τελευταία δύο χρόνια που δουλεύω θα μπορούσα να είχα μαζέψει τα χρήματα για να μπορώ να φύγω τώρα για μεταπτυχιακό αλλά η οικογένεια μου φαίνεται να παίρνει αποφάσεις με τη σιγουριά οτι θα τους στηρίξω εγω χωρίς να σκέφτονται καν τα δικά μου σχέδια. Δε θέλω να είμαι εγωίστρια αλλά κουράστηκα. Νευριάζω όχι γιατί δε μπορούν να μου τα προσφέρουν αλλα γιατί έχουν επαναπαυθεί στο οτι εγώ τους βοηθάω και δεν υπολογίζουν καν οτι έχω κάποια όνειρα. Εγώ μένω πίσω γιατί φυσικά είναι η οικογένεια μου και δε μπορώ να τους αφήσω αλλα κανείς δε σκέφτεται και εμένα επείδη έχουν μαλλον συνηθίσει που δε δημιουργώ προβλήματα. Και μέσα σε όλα με πιάνουν και ενόχικα που σκέφτομαι όλα αυτά αλλά με όλα αυτά νιώθω να πνίγομαι.Αγαπώ την οικογένεια μου θέλω να τη βοηθάω αλλά κουράστηκα να τους βοηθάω και αυτοί να μη με υπολογίζουν καν στις αποφασεις τους.