ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...τι γλυκό να αγαπάς όσους έχεις δίπλα σου, να σε αγαπούν δίχως οίκτο! Να περιμένουν πότε θα πέσεις από μια καρέκλα για να γελάσουν και πότε θα πεις κάτι που για σένα είναι σημαντικό ενώ γι' αυτούς το χαζό της ημέρας! Τι γλυκό να σε αγαπούν όλοι εκείνοι που σε κοιτούν στα μάτια ενώ κρύβουν την ψυχή τους με τόση μαεστρία-τι γλυκό εκ μέρος τους! Λοιπόν, κανένας άνθρωπος δεν αγαπάει τόσο αληθινά όσο στα παραμύθια,κανένας ούτε και εγώ-πάντα υπάρχει αυτή η ψευδής αίσθηση ανάγκης που δημιουργείται για την δικιά μας ολοκλήρωση! Είμαστε και πάντα θα είμαστε ημιτελής διότι δεν υπάρχει άνθρωπος που να αγαπά τον άλλον στην πιο αγνή μορφή του! Μην σκέφτεστε την θρησκεία,δεν υπάρχει λόγος καν να αναφέρω κάτι γι' αυτό! Είμαστε εγωιστές και πάντα υποκειμενικοί σε απόψεις,σκέψεις και πράξεις για είμαστε δίπλα σε κάποιον/α-χαρούμενοι και άλλοτε λυπημένοι όμως μας αρκεί να είμαστε,γιατί στην ουσία αυτό θέλουμε-αναζητάμε να είμαστε αναγκαίοι για τους άλλους!Να μας χρειάζονται και τότε θα χαμογελάσουμε,θα νιώσουμε στα ουράνια--Θλίψη και σταγόνες ενός εγωιστικού και ατομικού ανθρώπου που δεν έχει την δύναμη να δει κατάματα την αλήθεια! Τι γλυκό που είναι όταν έχεις μια ανάγκη και αυτή να είναι η αγάπη! Δεν γνωρίζω κανέναν που να έχει μια ανευ όρου αγάπη,πιστεύω πως δεν θα βρω! Και αν κάποτε ζήλεψα την αγάπη των άλλων ήταν γιατί ήθελα να καταλάβω εάν ήμουν όπως οι πολλοί! Πράγματι ήμουν,επειδή όμως λέω αυτήν την αλήθεια στον εαυτό μου,ψάχνω μήπως κάποια στιγμή σε κάποιον χωροχρόνο ανάγκης να ήμουν έτσι ή τουλάχιστον να είμαι για πολύ καιρό σε αυτήν την ιδιότητα που την θεωρώ εξευτελιστική! π.χ...κάποτε,έφυγε από αυτήν ζωή ένας σημαντικός άνθρωπος, εκατομμύρια άνθρωποι δάκρυζαν μα το μόνο που σκέφτονταν ήταν το τι θα απογίνουν πλεόν αυτοί----Δεν έχω πω κάτι άλλο...ή μάλλον έχω""έχω ανάγκη από ανθρώπους, που δεν με έχουν ανάγκη""...Kira Ryota