επιτέλους μια πνευματώδης και χρήσιμη εξομολόγηση ανάμεσα στις δεκάδες υποκριτικές γλυκανάλατες χαζογκομενίστικες...εύγε κορίτσι μου, πολύ καλό το σύστημά σου, συνέχισε έτσι και να θυμάσαι μονάχα να το απολαμβάνεις (να μην το κάνεις ψυχαναγκαστικά και καταπιεστικά δηλαδή). :)
14.3.2016 | 00:44
Αναγκαζω
τον εαυτο μου καθε μερα, εκτος απο το χρονο που χαραμιζω σερφαροντας, να μαθαινω εστω κι ενα πραγμα καινουριο, εστω και ατελως, αρκει να μαθαινω κατι καινουριο. Κατα προτιμηση κατι που εχει σχεση με τη συνολικη μορφωση του ανθρωπου και που παντα ηθελα να κανω και παντα ανεβαλα για την επομενη μερα, με αποτελεσμα να μην κανω ποτε και να εχει μεινει στη λιστα των πραγματων που θελω να κανω. Με ενδιαφερουν κυριως μεγαλες προσωπικοτητες που ταιριαζουν με τα ενδιαφεροντα μου και πιστευω οτι εχουν κατι να μου πουν. Ετσι μεσα σε μια βδομαδα εχω ανακαλυψει-διαβασει κατι απο Bukowski, Αναγνωστακη, Καστοριαδη, Καβαφη και φρεσκαρισα και κατι κομικς που ειχα διαβασει πριν δεκα χρονια και καθε φορα ειναι σαν να τα διαβαζω απτην αρχη. Με αυτους τους ρυθμους, δε ξερω αν θα γινω σοφη, αλλα σιγουρα σοφοτερη! Και νιωθω οτι δεν πανε και εντελως χαμενες οι μερες μου. :P
1
