28.2.2013 | 21:48
Ανάγκη
Το μόνο που θα ήθελα απόψε θα ήταν να έρθω και να περάσω το βράδυ στην αγκαλιά σου χωρίς να σκέφτομαι όλο αυτό το βουνό που ανεβαίνω. Και εσύ να είσαι απλώς εκεί για να με στηρίξεις. Δεν θα χρειαζόταν να πεις τίποτα. Θα έφτανε να ήσουν εκεί. Είμαι στον πάτο της ψυχολογίας μου. Και έχω λόγους. Και το ξέρεις.Σε παίρνω τηλέφωνο δεν μιλάω και πολύ γιατί ξέρω ότι κάθε λέξη θα μου προκαλέσει κλάμα και εσύ λες αφου δεν είχες όρεξη να μιλήσεις γιατί πήρες και το κλείνεις. Δε νιώθεις τίποτα? Δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο ανάγκη σε έχω?Και το χειρότερο όλων είναι ότι αυτά δεν μπορώ να σου τα πω και αναγκάζομαι να τα γράψω εδώ έστω για να βγουν από μέσα μου.