26.7.2015 | 11:32
αναμνήσεις
Δεν αντεχω τις αναμνήσεις απο το γυμνάσιο και το λύκειο.Υποφέρω απο τον πόνο στο γυμνάσιο είχα φτάσει να κάνω απόπειρα αυτοκτονίας και οι γονείς μου δεν κατάλαβαν τίποτα.Δεν είχα πραγματικούς φίλους μόνο ελάχιστα άτομα να περναω την ώρα, τα οποία ηταν κι αυτά εσωστρεφή σαν κι εμένα. Με πνιγούν οι αναμνήσεις δεν ξέρω εαν θα τα ξεπεράσω ποτέ αυτά που έζησα, ξέρω οτι υπάρχουν παιδιά που έχουν βιώσει και την σωματική βία, εγώ ευτυχώς όχι μόνο μία φορά με χτυπήματα στο κεφάλι απο έναν συμμαθητή μου σε δημόσιο χώρο και η υποτιθέμενη κολλητή μου ηταν δίπλα μου και ουτε ψυχολογικά δεν με στήριξε.Πέρα απο αυτό το περιστατικό το οποίο δεν με πόνεσε τόσο στοματικά όσο ψυχολογικά καθώς ενιωσα σκουπίδι.Έχουν υπάρξει και άλα συμβάντα τα οποία σχετίζονται με σχόλια υποτιμητικά για την εμφάνιση και κυρίως το ντύσιμο μου.Δεν μπορώ όμως πως είμαι άσχημη.Αυτό δεν μπορώ να το ξεχάσω με τίποτα.Ξέρω οτι σε κάποιους θα φανεί χαζό όμως λάβετε υπόψην σας πως είμαι υπερευαισθητη και αυτό είναι θέμα κληρονομικοτητας .Λοιπόν στο λύκειο είχα εναν συμμαθητή ο οποίος αρχικά με εκραζε πίσω απο την πλάτη μου για το ντύσιμο και την εμφάνιση μου.Μου το είπε η (κολλητή) μου καθώς τα είπε μπροστά της, ήταν η πρώτη φορά που άκουγα κακά λόγια για την εμφάνιση μου και που τα έμαθα του λαχιστων .Δεν με ενόχλησε να πω την αλήθεια είχα περάσει πολύ χειρότερα για να ασχοληθω με αυτόν. όμως όταν κατάλαβε ότι ενω γνώριζα τι έλεγε και εμένα άπραγη άρχισε να το τραβάει πιό πολύ. Αρχισε να φωνάζει δυνατά αυτά που έλεγε πίσω απο την πλάτη μου μέσα στην τάξη μπροστά στους συμμαθητές μου κσι σε εμένα καί όταν είδε οτι εγώ δε αντιδρούσα έλεγε>Έλπιζα οτι θα σταματούσε εαν δεν τον έδινα σημασία, όμως όχι αυτός το τράβηξε ακομη περισσότερο. Ήρθε να με ειρωνευτεί και μπροστά μου έκανε εμφανώς στα ψέματα πως τάχα του άρεσα και οτι με ήθελε πολύ κτλ( ελπίζω να καταλαβαίνετε την φάση )Τέλος πάντων όταν είδε οτι κι εκεί δεν αντιδρούσα το τερμάτισε.Ερχόταν κι μου "την έπεφτε" στα ψέματα καταλαβαίνετε μποστά σε όλους τους συμμαθητές μου μεσα στην τάξη οι περισσοτεροι δεν έδιναν σημασία αλά μερικοί κοιτούσαν και γελουσαν ακόμη και στην ωρα του μαθήματος ειχε φτασει να το κανει.Κι εγώ πάλι δεν έλεγα τίποτα.Με ταπεινωνε μπροστά σε ολους με έκανε σκουπίδι κι εγώ ανίκανη να υπερασπιστώ τον εαυτό μου.Δεν είναι τα μόνα που πέρασα στην εφηβία μου κατά την διάρκεια γυμνασίου λυκείου αλλά αυτό είναι ένα απο τα θέματα που με στιγμάτισαν κι έτσι είπα να το πω σε εσάς γιατί δεν έχω κανέναν να με ακούσει.