ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
28.5.2015 | 13:22

Αναπάντητο ερώτημα...

Θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να σας εξομολογηθώ κάτι που μου συνέβη και ακόμη επηρεάζει τη ζωή μου γιατί παραμένει αναπάντητο ερώτημα. Είμαι 18 χρονών και πριν 3 χρόνια περίπου, μέσω γνωστών είχα γνωρίσει ένα παιδί ο οποίος ήταν μισός τσιγγάνος και μισός Έλληνας γιατί ο ένας από τους δύο γονείς του ήταν τσιγγάνος και ο άλλος Έλληνας και εκείνος τότε ήταν 17 χρονών. Ειλικρινά σας μιλάω δε φαινόταν καθόλου η καταγωγή του γιατί εκτός το ότι είναι λευκό το δέρμα του είναι και πολύ ωραίο και γλυκό παιδί. Λοιπόν όταν γνωριστήκαμε πραγματικά μου άρεσε πάρα πολύ με την πρώτη ματιά και αμοιβαία ήταν και τα αισθήματα για εκείνον όπως φάνηκε στην πορεία. Εγώ στην αρχή δε γνώριζα για την καταγωγή του αλλά όταν το έμαθα δεν είχα πρόβλημα αλλά εκείνος όμως όπως έμαθα από μία φίλη του που έκαναν παρέα αγχωνόταν πως θα αντιδράσω με κάτι τέτοιο αλλά του είχε πει ήδη ότι δεν έχει τέτοιους είδους προβλήματα.Τέλος πάντων μιλούσαμε συχνά facebook και μια μέρα αποφασίσαμε να βρεθούμε οι δυο μας χωρίς την γνωστή παρέα που είχαμε κοινή και γνωριστήκαμε μέσω αυτήν. Αχ ακόμη το θυμάμαι από τότε το ραντεβού μου μαζί του εκείνη τη μέρα.Καθόμασταν σε μια εκκλησία, μιλόυσαμε, γελούσαμε και ξαφνικά μου έκανε ένα κοπλιμέντο για τα χείλη μου και -δεν ήθελε και πολύ- φιληθήκαμε.Μετά από αυτά λοιπόν μιλούσαμε καθημερινά και κανονίσαμε να κοιμηθούμε μαζί σπίτι του(εν αγνοία των δικών μου εννοείται).Εκείνη η μέρα ήρθε και ήταν υπέροχη.Οι δικοί του ήταν πολύ φιλόξενοι, το βράδυ παίζαμε χαρτιά και μετά βλέπαμε και μια ταινία και συγκεκριμένα στο STAR την >.Μη φανταστείτε δεν έγινε κάτι προχωρημένο μεταξύ μας απλώς κοιμηθήκαμε αγκαλίτσα.Την επόμενη μέρα όλα άλλαξαν.Πραγματικά δεν ξέρω γιατί.Το πρωί που ξύπνησα με πήγε σπίτι μου και είμασταν όλα πολύ καλά μέχρι που την επόμενη μέρα είχε γενέθλια και του είχα στείλει θυμάμαι ένα πολύ όμορφο μήνυμα στο facebook στο οποίο μου είχε απαντήσει πολύ ψυχρά και δεν ήξερα τι έφταιξε.Να μη σας τα πολυλογώ μου ζήτησε να διακόψουμε αυτό που είχαμε χωρίς να μου εξηγήσει το λόγο.Ήταν μία μαχαιριά για μένα περισσότερο γιατί δεν ήξερα τι έφταιξε και άλλαξαν όλα σε ένα βράδυ που είχαμε περάσει υπέροχα.(Ξέρω σας κούρασα αλλά η ιστορία μου δε τελειώνει εδώ).Από εκείνη τη στιγμή δεν είχαμε ξαναμιλήσει ούτε τον είχα ξαναδεί.Επειδή όμως αυτός δούλευε σε λαική με τους δικούς του είχε ακούσει η φίλη μου που έκανε για κάποιο διάστημα παρέα μαζί του ότι παντρεύεται αλλά τελικά δεν ίσχυε κάτι τέτοιο.Μάλιστα εμένα μου είχε πει όταν μιλούσαμε τότε ότι δεν ήθελε γάμο ειδικά από τόσο μικρή ηλικία.Λοιπόν πέρασαν 2-3 μήνες και τότε ξεκινούσαν τα σχολεία και εγώ τότε θα πήγαινα 1η λυκείου στο οποίο το συγκεκριμένο σχολείο είχε μαζί και γενικό και επάλ.Εκείνος πήγαινε στο επάλ και εγω στο γενικό και έτσι ήθελα δεν ήθελα τον πετύχαινα σε κάποια διαλείμματα και λέγαμε τα τυπικά μη φανταστείτε.Κάποια μέρα μου έστειλε μήνυμα στο κινητό ξεκινώντας από τα τυπικά και μετά μου είπε ότι ήταν άρρωστος και θα ήθελε παρέα τώρα και συγκεκριμένα τη δική μου παρέα.Δέχτηκα και πήγα σπίτι του και αφού μιλήσαμε στην αρχή γενικά για τις ζωές μας μετά το θέμα πήγε σε μας και θυμάμαι πολύ καλά ότι μου είχε πει ότι δε με έφερε εδώ σπίτι του για να ξανακάνουμε κάτι όπως παλιά αλλά στα μηνύματα αυτό υπονοούσε.Μάλιστα ξέχασα να σας πω ότι όταν είχα κοιμηθεί σπίτι του είχα ξεχάσει το κολάν μου εκεί και μου είχε πει όταν ξαναμιλήσαμε μετά από μήνες ότι το κρατάει για να του θυμίζει εκείνη τη μέρα.Μετά από εκείνη τη μέρα που πήγα σπίτι του γιατί ήταν άρρωστος και ήθελε παρέα δεν έγινε κάτι αλλά και δεν ξαναμιλήσαμε.Το καλοκαίρι όταν τελείωσα την 1η λυκείου μου είχε στείλει μια φορά στο facebook για να με ρωτήσει τι κάνω και πως πήγαν οι εξετάσεις.Στις αρχές της τρίτης λυκείου όταν έφτασα έμαθα από τον ξαδερφό του που μιλούσαμε μια στο τόσο facebook ότι αρραβωνιάστηκε και πραγματικά στεναχωρήθηκα πάρα πολύ.Ένιωθα τόσο πληγωμένη. Μετά από λίγους μήνες μου έστειλε στο facebook το παιδί που σας λέω για να μου πει ότι θα ξαναδώσει πανελλήνιες και να του στείλω μόλις μάθω τη μέρα.Και μετά μιλήσαμε γενικά για μας.Του είπα ότι έμαθα ότι αρραβωνιάστηκε και με ρώτησε από που και όταν έμαθε από τον ξαδερφό του ξαφνιάστηκε που μιλούσα μαζί του και τον πείραξε γιατί φάνηκε από την αντίδρασή του.Μου έλεγε πάντως περίεργα πράγματα που με έβαζαν σε σκέψεις όπως το γεγονός ότι εγώ τώρα θα σπουδάσω και θα φύγω και θα τον ξεχάσω.Είμαι πλέον σίγουρη πως δεν την θέλει αυτή που αρραβωνιάστηκε αλλά τον ανάγκασαν τα έθιμα της κοινωνίας του.Δυστηχώς όμως δεν μπορώ ακόμα να τον ψυχολογήσω γιατί ποτέ δε μου εξήγησε τι συνέβη με μας.Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να ισχύουν τέτοιου είδους έθιμα και να αναγκάζεσαι να περνάς την υπόλοιπη ζωή σου με κάποιον που δεν είσαι ερωτευμένος και πρέπει να τον ανέχεσαι κατά κάποιον τρόπο. Δε θα το άντεχα πραγματικά!!! Θα ήθελα πολύ να τον ξαναδώ γιάτι μου το είπε ότι θα ήθελε και εκείνος αλλά φοβάμαι και δεν είμαι και τέτοιου είδους κοπέλα. Πόσο θα ήθελα να ήταν διαφορετικά τα πράγματα.Πιστεύω πως αν τουλάχιστον μάθω αν ο λόγος που μου συμπεριφερόταν έτσι με αυτόν τον τρόπο ήταν γιατί έπρεπε να κάνει το καθήκον του τότε θα ήξερα τουλάχιστον ότι με ήθελε πραγματικά και θυσίασε τα αισθήματά του για μένα για να μην πάει κόντρα στο καθήκον του.Αλλά αυτό είναι που με πνίγει περισσότερο.Δεν πρέπει να παλεύεις για κάτι που θέλεις όποιες και αν είναι οι συνέπειες;Γιατί πρέπει οι άλλοι να αποφάσιζουν για το μέλλον μας όποιες και αν είναι οι παραδόσεις,θρησκείες κλπ...;
 
 
 
 
Scroll to top icon