23.10.2020 | 23:02
Αναρωτιέμαι.
Η πιο ώριμη σχέση που έχω κάνει ήταν η πρώτη μου. Ήταν πολύ ώριμος κυρίως συναισθηματικά. Αντιμετώπιζα κάποια ψυχολογικά προβλήματα, η κατάσταση στο σπίτι μου, με την μητέρα και την αδερφή μου ήταν πολύ άσχημη. Στα τέλη της σχέσης φαινόταν κουρασμένος ψυχολογικά, γιατί όλο αυτό το βάρος είχε πεσει πάνω του. Ξαφνικά ένιωσα μια έντονη απέχθεια προς το πρόσωπο του γιατί η αγάπη του με έπνιγε και ένιωθα πολύ κακός άνθρωπος. Το κλικ έγινε σε μια στιγμή από εκεί που τον λάτρευα κυριολεκτικά τον μίσησα. Τον χώρισα και συνέχισα τη ζωή μου. Από τότε έχω κάνει διάφορες σχέσεις καμία όμως δεν φτάνει σε ποιότητα συναισθήματος εκείνη. Εκείνη η σχέση έβγαζε μια φυσικότητα, απο το πως γνωριστήκαμε, πως μιλαγαμε, υπήρχε αγάπη. Ακόμα και τώρα τον μισώ πάρα τα όσα γράφω αλλά ταυτόχρονα αναπολώ εκείνη την περίοδο και δεν μπορώ παρά να νιώθω ζεστασιά. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ξαφνικά τον μίσησα χωρίς να μου έχει κάνει κάτι.
0