ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χθες έκατσα όλη μέρα σπίτι. Έκλεισα κινητά, pc, τα πάντα. Κάθισα με τον εαυτό μου και αναθεώρησα. Ζύγισα αποφάσεις, επιλογές, επιρροές, θετικά, αρνητικά, επιτυχίες, αποτυχίες...όλα. Και σε τι κατέληξα; Στο ότι δεν είμαι ευτυχισμένος. Και ακόμα χειρότερα... ότι ποτέ δεν ήμουν ευτυχισμένος. Πάντα έκανα τα χατίρια των άλλων, ποτέ τα δικά μου. Πάντα κοιτούσα να ευχαριστήσω τους πάντες, εκτός του εαυτού μου. Και για να τα καμουφλάρω όλα αυτά, έβαλα και ένα "καριέρα" από πάνω και νόμιζα ήμουν καλά. Και τι εισέπραξα; Απογοήτευση. Αμφιβολίες. Χαμηλή αυτοπεποίθηση. Και ένα επάγγελμα στο οποίο ναι μεν είμαι επιτυχημένος αλλά δεν γουστάρω να κάνω... Νιώθω πως μια ζωή την πέταξα στα σκουπίδια να χαίρονται τρίτοι. Κρίμα. Αναρωτιέμαι μήπως είναι πολύ αργά να αλλάξω πορεία;