27.9.2014 | 01:56
ανεπιθύμητα απωθημένα
Λένε πως τα μεγαλύτερα απωθημένα δεν είναι αυτά που δεν έζησες ποτέ, αλλά αυτά που πήρες μια μικρή γεύση. Ήμουν τελείως αντίθετη σ΄αυτό. Ήμουν της άποψης της επιβεβαίωσης, όταν κολλούσα με κάτι ή με κάποιον απλά ήθελα να το ζήσω για λίγο και μετά το ξεπερνούσα. Αισθανόμουν τόσο καλά με τον εαυτό μου σ αυτό το θέμα, πίστευα ότι δεν είμαι από αυτές τις "χαζογκόμενες" όπως τις θεωρούσα που ήταν προσκολλημένες στο παρελθόν και στις αναμνήσεις. Έλα όμως που ήρθε η μοίρα να με διαψεύσει και με το χειρότερο τρόπο! Μια βδομάδα στη Θεσσαλονίκη χρειάστηκε και μια κοινή φίλη. Μια γνωριμία με ένα άτομο εντελώς αντίθετο του γούστου μου και μάλιστα με πολλά από τα χαρακτηριστικά που με κάνουν να αντιπαθήσω κάποιον. Η αδιαφορία εξελίχθηκε σε πείραγμα, αυτό σε συμπάθεια και αυτή ένα βράδυ σε κάτι ερωτικό, εντελώς αναπάντεχα και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Ανέλπιστα δεν έχω ξαναγελάσει με την ψυχή μου τόσο πολύ με κάποιον αλλά επίσης κανείς δε με είχε καταλάβει έτσι όπως με ψυχολόγησε αυτός μέσα σε πέντε μέρες. Ίσως επειδή δεν είχα καμία προσδοκία από αυτόν και ήμουν εντελώς χαλαρή, δεν περίμενα ούτε ήθελα να οδηγήσει κάπου σε σημείο να μην ανταλλάξουμε ούτε τηλέφωνα. Έλα όμως που έφυγα και από τότε αισθάνομαι ένα απίστευτο κενό και δε μπορώ να σταματήσω να τον σκέφτομαι, αν και ξέρω ότι δεν πρόκειται να τον ξαναδώ. Αλλά καλά να πάθω! Η τόση σιγουριά δεν κάνει καλό...