ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι άνεργη σχεδόν δύο χρόνια και έχω χάσει κάθε ενδιαφέρον. Βαριέμαι απίστευτα, ούτε να βγω δεν θέλω. Μπορείς να πεις οτι περνάω και μια φάση κατάθλιψης. Οι φίλες μου δεν πολυακούγονται, η μία έχει το γκόμενο, με την άλλη δεν έχουμε καθόλου κοινά ενδιαφέροντα (απορώ πως είμαστε φίλες τόσα χρόνια) ενώ η άλλη λείπει από τη πόλη λόγω σπουδών. Βαρέθηκα να τις πέρνω τηλέφωνο, στο κάτω-κάτω ας πάρουν και εκείνες. Γκόμενος ούτε λόγος. Άσε που περνάω και μια κρίση ταυτότητας. Η ζωή μου γενικά έχει γίνει μία καθημερινή βαρετή ρουτίνα. Δηλαδή, ξυπνάω το πρωί 11-12 κάθομαι βλεπω λίγη τηλεόραση, -άντε να καθαρίσω αν δε βαριέμαι- μαγειρεύω, τρωω και μετα υπολογιστής μέχρι και 3 η ώρα τη νύχτα -με λίγα διαλείμματα στο ενδιάμεσο- ύπνος και πάλι απ' την αρχή. Δεν αντέχω άλλο αυτή την άθλια ζωή που κάνω. Αυτά!Βασικά άλλο ήθελα να γράψω αλλά μου βγήκε αυτό.