ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι στα 27 μου και δεν έχω δουλέψει ποτέ. Δεν χρειάστηκε ποτέ έως τώρα, όποτε χρειαζόμουν κάτι πάντα μου το έπαιρναν οι γονείς μου. Είχαμε μία απώλεια στην οικογένεια, έφυγε ο πατέρας μου από τη ζωή (αυτό πριν 1 χρόνο περίπου) και επειδή η σύνταξη της μητέρας μου φτάνει ίσα ίσα να τη βγάζουμε πέρα, αποφάσισα να βρω κάποια δουλειά. Το θέμα είναι οτί συναντάω εμπόδια επειδή όσες δουλειές βρίσκω είναι μακριά ή κακοπληρωμένες και με ξενερώνουν. Αισθάνομαι πολύ κακομαθημένος που ως τώρα ζούσα χωρίς να δουλεύω και θέλω να σκληραγωγηθώ κάνοντας δουλειές οι οποίες δε θα με γεμίζουν απαραίτητα ή δε θα μου φαίνονται δίκαια τα χρήματα που θα παίρνω, νιώθω πλέον πως είναι ή τώρα ή ποτέ επειδή έχασα πολλά χρόνια προυπηρεσίας μη δουλεύοντας και δεν έχω και πολλές επιλογές, συν του οτί ανησυχώ μην κόψουν και άλλο τη σύνταξη της μητέρας μου και δεν αρκούν τα χρήματα. Ξέρω πως ήταν πολύ λάθος που ουσιαστικά τεμπέλιαζα τόσο καιρό αλλά δε θέλω να χάσω άλλο χρόνο και υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως από το νέο έτος θα έχω δουλειά, για να βάλω σε μία τάξη τη ζωή μου. Θα κάνω ό,τι μπορώ για να τη κρατήσω και να μη φύγω στη πρώτη δυσκολία και πιστεύω πως άμα θέλεις πραγματικά κάτι, ποτέ δεν είναι αργά για να το καταφέρεις.