ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η ανεργία με πνίγει πολλά χρόνια. Κάνω υπομονή δίνοντας κουράγιο στον εαυτό μου ότι όλα θα πάνε καλά. Πέρασα πολύ καιρό να παλεύω με τη κατάθλιψη. Πριν τα είκοσι, ακολούθησα αγωγή που τη σταμάτησα γιατί ένιωθα σαν φυτό κυριολεκτικά. Συνήλθα με το καιρό αλλά έχω συχνά μια θλίψη στη ψυχή μου και μια απογοήτευση. Ασχολούμαι με κάποια πράματα που με ευχαριστούν αλλά νιώθω άσχημα που δεν έχω το δικό μου πορτοφόλι και το κουμάντο μου. Ψάχνω αλλά δε βρίσκω τίποτα και ούτε έχω γνωστό να με βάλει κάπου. Έχω απολυτήριο λυκείου και είμαι 32. Θέλω να δουλέψω και να σπουδάσω κάτι αλλά το εμπόδιο ήταν και είναι η έλλειψη χρημάτων. Μένω με τους γονείς μου που τα βγάζουν δύσκολα πέρα. Έχω σχέση αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι παραπέρα για αυτό το λόγο. Θέλω να αλλάξουν όλα και να έρθουν καινούργια πράματα στη ζωή μου που θα μου δώσουν νόημα και έναυσμα να γεμίσω ως άνθρωπος. Η βάση είναι η δουλειά και έπειτα όλα τα άλλα θα μου πείτε και σεις. Νιώθω ότι άργησα κάπως με σπουδές και νιώθω σιγά σιγά να με πιέζει και ο χρόνος και για το πότε θα παντρευτώ και φοβάμαι μήπως αργήσω και γίνω μητέρα και αν γίνω και στεναχωριέμαι. Ήθελα απλά να τα βγάλω από μέσα μου.