ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μιλάω με ένα παιδί εδώ και 2 μήνες και κάτι από το ίντερνετ, μηνύματα, βίντεο, ηχητικά, όλα. Ωστόσο μένουμε αρκετά μακριά, δεν υπήρχε μάλλον αρχική σκέψη να συναντηθούμε. Ξέραμε ότι καταγόμαστε και οι δύο από μια μεγάλη πόλη ώσπου μαθαίνουμε ότι τελικά καταγόμαστε από διπλανά χωριά, απόσταση δέκα λεπτών με τα πόδια. Αυτός είχε έρθει νωρίτερα για το Πάσχα στο χωριό του και όταν έμαθε που ήταν το δικό μου μου είχε πει για καφέ. Λίγες μέρες αργότερα ήρθα κι εγώ. Εντωμεταξύ η επικοινωνία για ένα περίεργο λόγο είχε αρχίσει να αραιώνει. Όταν έφτασα μου έστειλε, βέβαια γενικά δυσκολεύεται να εκφραστεί και μιλάει με υπονοούμενα άρα του είπα εγώ να βγούμε. Μου είπε τελικά πως δεν θα μπορούσε και δεν θα έβγαινε καν, αλλά τελικά βγήκε. Ωστόσο είχαμε πει να κανονίσουμε για άλλη φορά, μια φορά που δεν ήρθε ποτέ. Έχουν περάσει λίγες μέρες από τότε και δεν μιλάμε πια ενώ μιλούσαμε κάθε μέρα. Κάτι άλλαξε, κάτι που δεν καταλαβαίνω τι είναι και με βασανίζει γιατί εγώ τον είχα συνηθίσει και δέθηκα μαζί του. Αυτός νομίζω πως όχι όμως. Πιστεύω ότι μιλούσαμε κι εγώ δενόμουν ενώ αυτός απλά περνούσε την ώρα του. Δεν έστελνε πολλές φορές πρώτος αλλά μέσα στη συζήτηση ένιωθα ότι το ήθελε. Έχει περάσει κανείς κάτι αντίστοιχο να με βοηθήσει; Με στεναγχωρεί πολύ η όλη φάση ..