20.6.2014 | 05:34
Ανίκανος να αγαπήσω...
Πριν 3 χρόνια απάτησα την μόνη κοπέλα που αγάπησα στην μέχρι τώρα ζωή μου. Πριν βιαστείτε να ρωτήσετε γιατί τόσο μεγάλα λόγια και γιατί το έκανα αφήστε με να εξομολογηθώ αυτό που έχω ανάγκη χωρίς να με κρίνετε αυστηρά γιατί δεν έχω πραγματική απάντηση στα 2 παραπάνω..Απο τότε και για κάθε μέρα μέχρι σήμερα τα βάζω με τον εαυτό μου. Πως έκανα τόσο μεγάλο κακό σε μια κοπέλα που με αγάπησε τόσο πολύ, τι σκατά έχω μέσα μου, γιατί δε μπόρεσα να κρατήσω τον εαυτό μου γιατί...? Ο,τι συνηθίζουμε αναπόφευκτα το θεωρούμε δεδομένο, ξεχνώντας πόσο εύκολα τα δεδομένα γίνονται ζητούμενα. Σταμάτησα να αγαπώ τον εαυτό μου απο κείνη τη μέρα, ένιωσα οτι φιλοξενούσα ένα τέρας, με παρατηρούσα απτη ματιά ενός τρίτου και με μισούσα όλο και περισσότερο. Δε χωρά καμία αμφιβολία πως την αγάπησα πραγματικά, εδώ και πολύ καιρό ωστόσο η αγάπη αυτή δεν έχει την ίδια ερμηνεία πλέον. Θέλω να την δω να πετυχαίνει τους στόχους της και να είναι ευτυχισμένη, να μου πει ίσως μια μέρα με το βλέμμα της οτι είναι καλά και με έχει συγχωρέσει. Νιώθω ανίκανος να αγαπήσω ξανά, νιώθω πως αν δεν αγαπήσω τον εαυτό μου και πάλι δε βρίσκω το λόγο να το κάνει κάποιος άλλος, κοπέλες έχουν υπάρξει μέσα σε αυτή την περίοδο αλλά φοβάμαι τόσο πολύ μη τις πληγώσω..Δεν έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου πλέον. Δεν είμαι πια ο ίδιος. Δε μου λείπει τοσο εκείνη όσο εγώ όταν ήμουν μαζί της. Μάθετε να παλεύεται καθημερινά για την αγάπη του άλλου, μη θεωρείτε τίποτα δεδομένο αγαπήστε δίχως αύριο, χωρίς την αγάπη είμαστε τίποτα.