Αρχικά, θα πρέπει να είσαι αρκετά προσεκτικός στα λεγόμενά σου για να μην την κάνεις να αισθανθεί άσχημα ή ότι εσύ την κρίνεις και δεν είσαι δίπλα της. Η κατάθλιψη δεν είναι σαν την ίωση, παίρνεις αντιβίωση(πας σε ψυχολόγο), την σταματάς, έγινες καλά... Τις περισσότερες φορές σταματάς συνεδρίες όταν έχει περάσει ενα διάστημα(αρκετών μηνών, κάποιοι για να νιώσουν σιγουριά μπορεί να κάνουν και χρόνια) που νιώθεις καλά, χωρίς να έχεις αρνητικά συναισθήματα και συζητάς μαζί με τον ψυχολόγο για την διακοπή.Όσον αφορά την κοπέλα σου, δεν είναι μία ευθύνη που πέφτει μόνο στους δικούς σου ώμους, ζήτα βοήθεια, μετέφερε σε κάποιο άτομο που εμπιστεύεσαι αυτά που έχεις παρατηρήσει, αν έχεις την δυνατότητα να πας σε ψυχολόγο ώστε να σε ενημερώσει πως θα πρέπει να κινείσαι, πήγαινε, αλλά η κοπέλα σου είναι αυτή που πρέπει να ξαναξεκινήσει τις συνεδρίες και σύντομα. Με τους γονείς της, έχεις καλές σχέσεις; Πιστεύεις ότι θα μπορούσες να τους μιλήσεις και να τους εκφράσεις τις ανησυχίες σου, θα σε καταλάβουν, θα σε ακούσουν; Αν ναι, μίλησέ τους χθες, όχι σήμερα, Χθες! (θα σου πρότεινα να μην είναι μπροστά η κοπέλα σου, θα είναι πιο εύκολη η συζήτηση και για σένα και για αυτούς) Στην συνέχεια μιλάνε οι γονείς της στην ίδια.Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να είσαι δίπλα της και να κάνεις υπομονή, καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο και ότι σε επηρεάζει και σε στεναχωρεί η κατάσταση, γιαυτό τον λόγο επιμένω στο να μιλήσεις σε κάποιον και να ζητήσεις βοήθεια σύντομα!Ελπίζω να καταλάβει την ανάγκη της, στο να ξαναξεκινήσει τον ψυχολόγο, και να μην αντιδράσει αποτρεπτικά ως προς αυτό.Εύχομαι να πάνε όλα καλά και κουράγιο να έχεις!
29.11.2018 | 00:43
ανησυχω απιστευτα
η κοπελα μου ειναι 20. απο την αρχη της σχεσης μας και μεχρι πριν 2 μηνες πηγαινε σε ψυχολογο γιατι ειχε καταθλιψη. σταματησε να πηγαινε και μου ειπε οτι ειναι καλα.παμε στο σημερα. ο τροπος σκεψης της εχει αλλαξει δραματικα, δεν μου ανοιγεται καθολου, κλεινεται στο σπιτι, δεν ασχολειται με πραγματα που την γεμιζαν, δεν προσεχει καθολου τον εαυτο της και το πιο ανησυχητικο για μενα ειναι οτι λεει καποια πραγματα που δεν μπορω να καταλαβω σχετικα με τη ζωη γενικα και αφηρημενα. πχ. καθομασταν στο κρεβατι μου και ξαφνικα βαζει τα κλαμματα, την ρωταω το λογο μου και λεει γιατι η μανα της θα παει στη κολαση... εκλαιγε για 30 λεπτα, προσπαθουσα να της αλλαξω διαθεση αλλα τιποτα. πλεον εχει αρχισει να βγαζει θυμο και νευρα πανω μου...νομιζω οτι η καταθλιψη δεν εφυγε ποτε... για να μην της κοψω τα φτερα σκεφτηκα να παω εγω σε καποιο ψυχολογο να συζητησω μαζι του πως πρεπει να κινηθω... αλλα δεν ξερω τι να κανω την βλεπω να εξαφανιζεται μπροστα στα ματια μου. δεν εχω τις γνωσεις να διαχειριστω αυτη τη κατασταση... τι να κανω ειμαι απελπισμενος
1
