11.5.2014 | 17:43
Άννα...Αννούλα...
Όπως θα σου πω και σε λίγο που θα έρθω σπίτι να σε πνίξω στα λουλούδια, δεν θα ξεχάσουμε ποτέ εγώ κ ο μπρο ότι για χρόνια ολόκληρα γυρνούσες σπίτι μετά τη δουλειά για να μας ταΐσεις, να μας πλύνεις (δεν το 'χαμε)να μας αγκαλιάσεις, να μας βάζεις θερμόμετρα όταν σου φαινόμασταν ζεστοί, να μας πρήζεις να φοράμε μια κουβέρτα καλοκαιριάτικα γιατί πάντα "κάνει κρύο". Τώρα είναι η δική μας η σειρά να σε προσέχουμε, γλυκιά μου.Μάνα... Μανούλα... (κι ας μην σε έχω πει ποτέ έτσι)
