ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κυκλοφορεί πολύ ξινίλα εκεί έξω τελικά και είναι κυρίως γένους θηλυκού. Γκομενάκια ανύπαρκτα μέχρι χθες που την είδαν ξαφνικά ντίβες επειδή πήραν κανά δυο γνωστά μπαρμάνια της πόλης. Είναι οι ίδιες που αργότερα κλαίγονται στο facebook γιατί χαθήκανε τα καλά παιδιά και οι άντρες νοιάζονται μόνο για το πουλί τους. Δεν λένε ούτε καλημέρα σε άγνωστο γιατί όλοι είναι πέφτουλες. Ξινίλα και κόμπλεξ σε όλο της το μεγαλείο. Κατά τα άλλα αγκαζέ με την κολλητή, ψηλά την μύτη και "δεν υπάρχουν άντρες πια, τους πάτησε το τρένο". Όχι κουκλίτσα μου, υπάρχουν άντρες και πολύ καλά παιδιά. Αλλά γιατί να επιλέξει εσένα με το μπλαζέ χαμόγελο και το ύφος χιλίων καρδιναλίων; Όχι, δεν είσαι τίποτα το παραπάνω από τα καθημερινά κορίτσια που χαμογελάνε και είναι ευγενικές. Δεν χρίζεις ιδιαίτερης μεταχείρισης γιατί πολύ απλά δεν την αξίζεις. Κανένας δε θα εκτιμήσει την ξινίλα σου, ούτε καν οι όμοιοι σου. Όχι πως περιμένω να αλλάξει κάτι τώρα που τα λέω εγώ. Ένας ακόμη hater είμαι που απλά ζηλεύω την επιτυχία τους. Η επιτυχία της ασχήμιας, που έχει πει και ο Ζουγανέλης. Δε βρίσκω ούτε μια παροιμία που να σας ταιριάζει. Το "όμοιος στον όμοιο, και η κοπριά στα λάχανα" θα πήγαινε γάντι αλλά ούτε μεταξύ σας δεν αντέχεστε.