ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτ ητη στιγμη, ειναι 7.48 το απογευμα.Πειναω παρα πολυ... δε με νοιαζει αν θ αφαω κατι σωστο, νοστιμο, αρκει να φαω κατι...Δεν μπορω..Η μαμα μου με στραβοκοιταει... δεν ειναι ωρα για φαι...Δε θα φαω...Θα περιμενω να παει 9 και θα φαω τοτε... Αλλα λυμασμενη απο την πεινα θα γινει ολο λιπος...Νυσταζω... ξενυχτησα στο pc χθες, και σημερα, αν και ξυπνησα αργα, κουραστηκα με κατι.Δεν θα εμ αφησει να κοιμηθω λιγο.. Αν εμενα μονη μου ομως, αυτη τη στιγμη θα χουχουλιαζα...Νιωθω το ποδι και την πλατη μου πιασμενη. ξερω κατι ασκησεις φοβερες, γιογκα.. δεν μπορω να τις κανω.. Γιατι ντρεπομαι.. Γιατι η μανα μου θα περασει εξω απο την πορτα και θα με στραβοκοιταξει... θα μου πει κανω βλακειες... Και θα ντραπω.. Σκεφτηκα να κλειδωσω την πορτα... θα νομιζουν οτι αυνανιζομαι, οποτε χεστο....Μου ηρθε μια εμπνευση.. Ειμαι μουσικος.. θελω να γραψω μια μελωδια στο πιανο, ισως ειναι ωραιο τραγουδι.. δεν μπορω... Για τους λογους τους απο πανω...Θελω να τραγουδσηω.. Δεν μπορω..θελω να διακοσμησω το δωματιο μου.. δεν μπορω...Απο τα 18, δουλευω, σπουδαζω, καταπιεζομαι, καταιλοβομαι τρεχω και δε φτανω ταυτοχρονα...Δεν υπαρχει ενα μερος στη ζωη μου που να ηρεμω.. Δεν υπαρχει κατι που το κανω και ξερω οτι εδω ταιραιζω... Ζω!!ΚΑΝΕΝΑ..Μονο η μουσικη με ηρεμει... Και τη στερουμαι εδω...Να φυγω; Τωρα ειμαι ερειπιο, δεν εχω δυναμη να ξαναρχισω.. Ειμαι 27. Δεν μπορω παλι να παρω φορα και να αρχισω δουλεια, σποδυες, φιλιες, σκατοσχεσεις απο το 0.. Παλι;;;τα προσπαθησα και επσασα τα μουτρα μου...Συνεχιζω την ανωμαλη ζωη μου λοιπον...Μεχρι να γερασω και να τα λεω παραμυθια στα παιδια τςη γειτονιας.Ισως τοτε ηρεμησω..