ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

στον ελεύθερό μου χρόνο μου αρέσει να γράφω ιστορίες, δοκίμια, εκτεταμένα η όχι. Όταν σταματάω να τα γράφω, νιώθω παράξενα γιατί ουσιαστικά κοιτάω στο εσωτερικό του μυαλού μου και βλέπω το αποτέλεσμα των σκέψεών μου. Μου φαίνεται κάπως άβολο αλλά προσπαθώ να μην το σκέφτομαι, γιατί σε σάιτ που ανεβάζω τη δουλειά μου, όπως το wattpad, λαμβάνω θετικά σχόλια. Το κακό ειναι ότι όταν στενοχωριέμαι, ή γενικά δεν είμαι καλά ψυχολογικά, διαγράφω τα πάντα, από παντού, ακόμα και από τον υπολογιστή. Δεν μπορώ και δεν ξέρω πως να το εξηγήσω αυτό. Έχω χάσει με αυτόν τον τρόπο ατελείωτες ώρες δουλειάς, μόνο επειδή σε μια στιγμή αποφασίζω να σβήσω τα πάντα. Το παθαίνει κανένας άλλος αυτό; Όχι απαραίτητα με γραπτά, αλλά και με ζωγραφική ή όποια άλλη τέχνη.