ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παλιά φίλη απο το σχολείο, κάναμε παρέα, όχι τρελή, που και που. Την έβρισκα συνέχεια τελευταία έξω και μου έλεγε. "Άντε βρε χαθηκες τελείως πάρε κανενα τηλέφωνο για καφέ" Εγώ χάθηκα της έλεγα; Χαθήκαμε απλά, δουλειές, παρέες ο χωρισμός της λίγο πολύ όλα μαζί. Κάθε φορά που την έβρισκα έστω για δύο δευτερόλεπτα μου την έλεγε "πάλι δε πήρες για καφέ" ΜΑ δεν έχω το τηλέφωνό σου, και γιατί λες εμένα; Πάρε εσύ όποτε θέλεις. "Μα ούτε κι εγώ το έχω μου λέει"Ανταλλάζουμε τηλέφωνα λοιπόν και της λέω πάρε με επειδή έχεις πιεσμένο ωράριο εγώ είμαι χαλαρή.. ΜΟυ λέει θα σε πάρω.. ΠΕρνάει κανενα 3μηνο τη βρίσκω τυχαία... Ξανά πάλι αυτή "ΠΟυ είσαι μωρέ έτσι κάνει ο κόσμος; Ένα τηλέφωνο δε πήρες", εσύ είπες θα πάρεις της λέω και περίμενα¨ΛΟιπόν της λέω πάμε και τώρα αν θέλεις ή αύριο "Καλά καλά μου λέει, σιγα μη πάμε¨" Μα της λέω ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η αυριο κανονίζουμε ώρα πες μου..."Ααα δε γίνονται έτσι μου λέει, έχω δουλειά αύριο και τώρα βιάζομαι"ΟΚ της απαντάω θα σε πάρω μέσα στη βδομάδα.. "ναι ναι πάρε με άντε να κανονίσουμε γιατί χαθήκαμε"Ε λοιπόν της έστειλα μήνυμα για καφέ και με αγνόησε... Και επειδη δεν θέλω να βγάζω εύκολα συμπεράσματα είπα μήπως δεν το είδε και τη παίρνω τηλέφωνοΤΗς λέω, πότε μπορείς να πάμε για καφεδάκι; το ΣΚ είσαι ελεύθερη έτσι; "Χμμ δε ξέρω, μωρε, θα δω, έχω δουλειά, θα σε πάρω"Πέρασε καιρός και ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Δεν την ξανα παίρνω και δεν ασχολούμαι.Εχω απορία εαν τη δω στο δρόμο τι θα μου πει αυτη τη φορά, ότι χαθήκαμε και έτσι κάνει ο κόσμος;Γιατί μπορεί να το κάνει αυτό το ηλίθιο πράγμα ρε παιδιά; Εαν τη ξανα δω σκέφτομαι να τη φτύσω στα μούτρα και να φύγω.Να βλέπατε με τι υφάκι μου έλεγε κάθε φορά ότι την ξέχασα και δεν τη πήρα τηλέφωνο.Τελικά καλά κάναμε και χαθήκαμε... Όλα για κάποιο λόγο γίνονται.