16.7.2012 | 11:30
Αντε παλι....
Ειναι στιγμες που με ποναει πολυ που δεν σε εχω....και χτιζω στο μυαλο μου εκδοσεις μας σε ενα παραλληλο συμπαν και εκει μπορουμε να ειμαστε μαζι...Εκει, η αγαπη μου για σενα ειναι αρκετη. Αρκετη να ξεπερασει το οτι ειμαστε το ιδιο φυλλο και ενα σωρο αλλα που στο μυαλο μου φανταζουν τοσο μεγαλα. Αλλα αν με ηθελες στην ζωη σου θα ησουν με καποιον τροπο εδω...θα εμενες εδω! Αλλα εσυ ερχεσαι μονο οταν σε βγαλει ο δρομος σου.Ειχα να σε δω 4 μηνες...και μπορω να πω οτι υπηρξαν πρωινα που ενοιωσα κορεσμενος απο την "αναγκη" μου για σενα...Απο την αναγκη να βλεπω το χαμογελο σου...Απο την αναγκη να γελας για μενα! Μονο αυτο θελησα!Και απο το πουθενα το Σαββατο εμφανιστηκες μπροστα μου...Τυχαια...και σου μιλησα λες και δεν συμβαινει τιποτα...και μου γελασες...και ολα γκρεμιστηκαν μεσα μου...καθε τοιχος....καθε εμποδιο που εχτισα για να μπορω να μην σε αγαπω...Και τωρα παλι αυτο το μαρτυριο...ΦΥΓΕ ΜΑΚΡΙΑ ΜΟΥ!!!!!!