ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χωρίσαμε πριν 1 χρόνο. Δεν υπήρξε σπουδαίος λόγος. Βέβαια δεν υπήρξε σπουδαίος λόγος και για να συνεχίσουμε μαζί. Της ζήτησα να βρεθούμε για τελευταία φορά για να δώσουμε ένα τέλος όπως πρέπει αλλά δεν δέχτηκε. Σχεδόν 1 χρόνο αργότερα μαθαίνω ότι προχώρησε. Ταυτόχρονα βέβαια μου ζητάει να βρεθούμε για να μιλήσουμε για όσα έγιναν μεταξύ μας πριν 1 χρόνο. Δέχτηκα για να δω που το πάει και δεν της είπα καν πως γνωρίζω ότι προχώρησε. Μου απολογήθηκε για πολλά. Δεν υπήρχε λόγος να χωρίσουμε είπε και πως αν μπορούσαμε να δούμε αν μπορούμε να βγαίνουμε για καφέ αραιά και που και καθαρά φιλικά (δεν πιστεύω σε φιλίες με πρώην και η ίδια έχει αρκετά κόμπλεξ για αυτά). Το έπαιξα χαζός. Είπα οκ. Την άφησα να συνεχίσει ώσπου μια μέρα της είπα ξεκάθαρα ότι γνωρίζω πως έχει προχωρήσει. Γι αυτό και δέχτηκα επίθεση. "Γιατί μπαίνεις στα χωράφια μου; Ο καθένας στον δρόμο του." Της είπα πως είναι δικαίωμά της να κάνει ότι θέλει αλλά όφειλα να ενημερώσω ότι γνωρίζω. Αποτέλεσμα; Δεν μου ξανάστειλε ποτέ. Επίσης με βλέπει στον δρόμο και δεν μου μιλάει (σημειώνω εδώ ότι στον καφέ μου έκανε παράπονα ότι 1 χρόνο όταν την έβλεπα έξω δεν της μιλούσα και φερόμουν κουλά). Εύχομαι ποτέ και σε κανέναν τέτοια γυναίκα...