ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι η τελευταία φορά που γράφω για τη παρτη σου. Μόλις μπει η τελεία σ΄αυτό το κείμενο για μένα ο κύκλος των συναισθημάτων θα κλείσει. Ναι σ' αγάπησα. Νομίζω τουλάχιστον. Ξέρω ότι δεν έχω ξανανιώσει έτσι σε ένα άγγιγμα ή σε μια αγκαλιά. Ξέρω ότι κατάφερες να λάμπω από χαρά με κάθε κλήση σου. Ξέρω ότι ενδόμυχα εύχομαι τα πράγματα να ήταν πολύ, πολύ διαφορετικά. Ή βασικά, εσύ να ήσουν διαφορετικός. Ναι, δεν περνάω καλά όταν δεν είσαι εσύ στη παρέα, ναι θα θελα να αράζαμε συνέχεια οι δυο μας μόνο. Ξέρω όμως το χαρακτήρα σου. Πέραν όλων των θετικών, είσαι ακόμα ανώριμος και υπερβολικά ότι να ΄ναι. Δεν μπορείς να μ' αγαπήσεις όπως εγώ και αυτό που μπορείς να προσφέρεις είναι πάρα πολύ λίγο και δεν τ΄ αντέχω. Επίσης, δε σου συγχωρώ ότι με γέμιζες ελπίδες ενώ δεν υπήρχε κανένας λόγος και ότι έπαιξες μαζί μου λες και είμαι μια από τις άλλες, τις πολλές και όχι η φίλη σου. Οπότε δε θα πολεμήσω για σένα. Από τώρα θα κλειστώ σε μια ασπίδα και δε θα δίνω σημασία στις όποιες κινήσεις σου. Και αυτό το κάνω για μένα. Γιατί, δυστυχώς, ξέρω. Κυρίως εσένα. Αντίο λοιπόν. Δεν περιμένω πια τίποτα.