ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θελω να ακουσω τη γνωμη καποιου που εχει νιωσει κι εκεινος στο πετσι του οπως κι εγω. Γιατι η καρδια χτυπαει παντα με τις πιο λαθος μας επιλογες? Πως γινεται οι μεγαλυτεροι ερωτες να καταληγουν παντα οι πιο λαθος ανθρωποι? Γιατι δεν μπορω να συμφιλιωθω με την ιδεα οτι ο ερωτας που περιγραφω ειναι απλα μια φουσκα, ενα βεγγαλικο, που σκαει και χανεται? Γιατι δεν μπορω να βρεθω ουσιαστικα και εις βαθος με εναν ανθρωπο που απλα με γαληνευει χωρις να εχω την επιθυμια να με αφυπνισει ψυχικα? Χωρις να νιωσω αυτη την ενταση? Δεν μπορω να το κανω μονη μου? Μπορουν οι αλλοι κι εγω δεν μπορω? Κατι κανω λαθος ρε παιδια, παλι εδω στη μοναξια λοιπον.