13.8.2014 | 13:05
Αουσε με,
μαλωσαμε, ειμαστε σε διασταση, θελω τον προσωπικο μου χωρο, να μεινω μονη στο σπιτι, να μην καταπιεζομαι, να αφησω ελευθερο τον καταθλιπτικο μου εαυτο, να φαω ενα κουτι πιτσα... Δεν μπορω να εισαι ολη την ωρα μεσα στα ποδια μου, να με κρινεις, να μου δινεις συμβουλες την ωρα που θελω μονο να σε βρισω να ξεσπασω. Οχι, δε χωρισαμε, θα μου περασει καποια στιγμη το ξερω κι αν εισαι ακομη εκει θα συνεχισουμε απο εκει που το αφησαμε. Αλλα θελω να σεβαστεις το γεγονος οτι καποιες στιγμες θελω να μεινω μονη μου, δεν αντεχω στην ιδεα οτι θα γυρισω σπιτι και θα σε βρω εκει, καταπιεζομαι. Αν θες να μου μιλησεις, παρε με τηλεφωνο, ισως μου κανει καλο η επικοινωνια, αλλα, για το θεό, μεινε στο σπιτι σου, θελω να σεβαστεις την ιδιωτικοτητα μου. Αστο να ξεθυμανει,παρε τα πραγματα σου και φυγε για λιγες μερες, σπιτι εχεις, κι οταν θα νιωθω καλα, θα σε καλεσω εγω. Σ' αγαπαω αλλα δεν τραβαει ετσι, ποναω και θελω το χρονο μου να σκεφτω. Μου λειπεις τοσο πολυ, αλλα ο τροπος που εχεις διαλεξει να εισαι κοντα μου με πιεζει, δεν αντεχω αλλο. Πρεπει να παρουμε καποιες αποφασεις κι ας ειναι επωδυνες, ο,τι δε λυνεται, κοβεται.